Հեռախոսով կնոջս հետ խոսելիս նրան ասացի, որ գումար չունեմ երեխային կաթ գնելու համար․ Պարզվեց տնօ-րենս լսել է մեր զրույցը․․․Ես նրանից այդպիսի բան չէի սպասում։Ես,կինս և մեր 5 ամսական որդին նոր էինք տե-ղափոխվել մայրա քաղաք: Բարեբախ տաբար, շուտ կարողացա տեղավորվել աշխատանքի:
Դեռ 5 օր էի աշխատում, իսկ մինչև աշխատավարձս 1 ամիս կար:Զանգեց կինս, դուրս եկա միջանցք, որ խոսեմ հետը: Կինս ասում էր, որ երեխայի կաթնախառնո ւրդը վերջացել է, իսկ ես ասացի.
—Ես պիտի աշխա տեմ, որ գնեմ, իսկ աշխա տելու համար ինձ բենզին է պետք: Ես այս պահին գումար չունեմ ոչ բեն զինի, ոչ էլ կաթնախառնո ւրդի համար:
Երբ անջատեցի հեռա խոսը, տեսա, որ տնօրենս կանգնած էր այնտեղ, բայց ոչինչ չասաց:2 ժամ անց նա մոտե-ցավ ինձ, ասաց, որ իրեն մի քանի ժամով տամ իմ մեքե նան: Ես ասացի, որ մեջը բենզին չկա, իսկ նա պատաս-խանեց, որ խնդիր չէ, ինքը կլցնի:
Ուշ երեկոյան տնօրենս բերեց մեքենաս և տվեց բա նալին:Նստեցի և տեսածս ստիպեց ինձ՝ 30 տարեկան տղա-մարդուն, մի կերպ զսպել արցունքներս:Նստարանին 10 տուփ կաթ նախառնուրդ կար, իսկ կողքը՝ 50 000 դրամ: Տնօրենս ասաց, որ դա փոքր բոնուս է, և ինքն ակնկալում է, որ հետագայում ես լավ կաշխատեմ…
