Քաղաքագետ Հայկ Մարտիրոսյանը «Ֆեյսբուք»-ում գրել է.
«Քոչարյանը տաս անգամ ավելի ժամանակահատվածում տաս անգամ ավելի ինքնակործան հիմարություններ խոսեց, քան այն ինքնակործան հիմարությունները, որ Սերժ Սարգսյանը թույլ տվեց իրեն Մարիոթում:
Նախ՝ որևէ բանական գործիչ իրեն մեղադրանք առաջադրվելուց անմիջապես հետո հարցազրույց չէր տա, որովհետև դա օգտագործվելու է հենց իր դեմ:
Ապա՝ չէր հերքի փաստերը, որոնք անհերքելի են և ավելի են հասարակական համոզում առաջացնում, որ առաջնային մեղավորն ինքն է:
Երրորդ՝ առաջին անգամ Քոչարյանը մատնեց, որ երկրի «միակ տղամարդը» այլևս այդքան էլ տղամարդ չէ և խուճապի մեջ է, չի հավատում իր հետ կատարվողին:
Եվ որ մեծապես վախեցած է ու փորձում է ինքնարդարացնող խոսքերով փրկել ինքն իրեն:
Հասարակությանը հենց միայն այդ մարմնի լեզվին հրապարակայնորեն ականատես դարձնելու համար պետք է շնորհակալ լինել Քոչարյանին, որով հենց ինքն է նպաստում իր կերպարի վերջին ծվենների ոչնչացմանը:
Ինչ վերաբերում է իշխանություններին, ապա սա վճռական ջրբաժան է: Եթե հետագայում Քոչարյանին բաց թողնեն, կամ դատական իշխանությունը, որ հիմա այլևս անկախ է գործադիրից,բայց դեռևս կախված է սեփական անմաքրությունից, թեկուզ գրավի դիմաց ազատ արձակի նրան, և կամ Քոչարյանը, երկարատեև դատական պրոցեսի արդյունքում չդատապարտվի՝ ապա դա կլինի իշխանության կողմից ինքն իրեն վնասելու աննախադեպ քայլ:
Բացի դա՝ հիմա արդեն պարզ է, որ պետք է ձերբակալվի Սերժ Սարգսյանը նույնպես: Եվ եթե դա չարվի արագ և կտրուկ՝ ապա նույնպես կարող է բազում հարցերի տեղիք տալ:
Մյուս կողմից՝ ակնհայտ է, որ իրավական պատասխանատվության պետք է կանչվի Լևոն Տեր-Պետրոսյանը ևս:
Վերջապես Հայաստանի երրորդ հանրապետության բոլոր, ներառյալ այսօրվա ողբերգությունները նրա մեղքով են սկիզբ առել:
Հնարավոր հոդվածները շատ են. սկսած տնտեսական թալանից, վերջացրած պետական դավաճանությամբ, ընտրությունների կեղծմամբ և սահմանադրական կարգի տապալմամբ,երբ առաջին անգամ նոր պետության երկրորդ նախագահ ընտրված մրցակիցն այդպես էլ չստանձնեց պաշտոնը: Լևոն Տեր-Պետրոսյանին մեղադրանքի առաջադրումն այս պահին դեռևս կասկածելի է թվում:
Բայց եթե պատասխանատվության կանչվեն երկրորդ և երրորդ նախագահները, իսկ առաջինը զերծ մնա դրանից, ապա դա նույնպես կարող է բարոյական հարված հանդիսանալ իշխանության համար:
Եվ այդ հանգամանքը առաջիկայում ձևավորվելիք ընդդիմությունը հաստատ օգտագործելու է․․․
Երեք նախագահներն էլ հավասարապես իրենց պատասխանատվությունն ունեն Հայաստանի այսօրվա վիճակի համար և երեքն էլ հավասարապես պետք է կանգնեն օրենքի առջև:
