Մայրիկիս մահից հետո որոշեցի դասավորել դարակները․ Բացեցի պահարանի դուռը ու տեղում քարացա․․․

Մայրիկիս մահից հետո որոշեցի դասավորել դարակները․ Բացեցի պահարանի դուռը ու տեղում քարացա․․․Մամաս մենակ էր ապրում,
ես իրա տուն համարյա չէի գնում, ինքն էր գալիս իմ մոտ: Միշտ նույն շորն էր հագնում ու նույն կոշիկները:

Շորն էլ կոշիկներն էլ արդեն մաշվել էին:Որրոշել էի մորս համար մի քանի նոր հագուստ վերցնել: Բայց չհասցրի: Մի օր զանգ ստացա, որ մամաս հանկարծամահ ա եղել: Մահվանից մեկ շաբաթ անց որոշեցի կարգի բերել մորս իրերը:

Չնայած շատ ծանր էր ինձ համար:Ես հասկացա մի պարզ բան. երբեք չգիտես, թե վաղը ինչ կլինի: Պետք է վայելել կյանքը հիմա և այս պահին: Ես իմ նոր շորերը կախեցի առաջին շարքում, դուրս շպրտեցի հին կոշիկներս, գնեցի որակյալ կոսմետիկա, սկսեցի հոգ տանել իմ մասին և կանոն դարձրեցի ամեն օր նայել և ապրել լավագույնս:

Որտեղի՞ց իմանամ, թե դեռ ինչքան ունեմ։ Պետք է վայելել այս հրաշալի կյանքը: Ափսոս, որ մայրս դա չհասկացավ:

Եթե հավանեցիք այս գրառումը կիսվեք Ձեր ընկերների հետ.
GOOD LOOKING NEWS