— Հավատո՞ւմ եք, նրանք աղաչում էին, մուրում,թե որքան գեղեցիկ կլինի մեր կյանքը լիարժեք ընտանիքում` եր-կու երեխաների հետ: Նրանք ասում էին, որ կօգնեն, կանեն ամեն ինչ, կզբսնեն, կխաղան: Բայց արդյունքում ես անվերջ ֆիզարձակուրդի մեջ եմ, իսկ մնացած բոլորն ունեն հիանալի կյանք:
Քսենիայի աչքերն արդեն միշտ թաց են վրդովմունքից և զայրույթից: Նա իր վաղ և անհաջող առաջին ամուսնու-թյունից որդի ունի: Նա 18 տարեկանում ունեցավ Թիմուրին, և վեց ամիս անց բաժանվեց ամուսնուց:Երբ Թի-մուրը մի փոքր ավելի մեծ էր մեկ տարեկան, մայրը հանդիպեց ներկայիս ամուսնուն `Արտյոմին, որը պարզվեց, որ հիանալի և հոգատար տղամարդ էր:
Նրանք ունեին լավ հարաբերություններ: Քսենիան որպես դայակ աշխատանք էր ստացել այն մանկապարտե-զում, որտեղ գնում էր իր որդին, իսկ Արտյոմը լավ գումար էր վաստակում:
— Ես հասկանում եմ, որ նա ցանկանում էր իր սեփական երեխային, չնայած նա միշտ Թիմուրին էլ վերաբեր-վում էր որպես իր հարազատ որդուն: Այո, և մայրս էլ էր ցանկանում խամել թոռներին: Սկզբունքորեն ես մտա-ծում էի երկրորդն ունենալու մասին, բայց վստահ չէի:
Ես գրեթե միշտ Թիմուրի հետ էի, նրա հայրիկից չկա ոչ մի օգնություն, մայրս միշտ աշխատանքի մեջ էր, և միշտ ինձ քննադատում էր կատարվածի համար: Երբ Թիմը մեծացավ, ես սկսեցի հանգիստ շնչեել, և դասավորել կյանքս- հիշում է Քսենիան:
Արտյոմը համոզեց Քսյուշային երկրորդ երեխան ունենալ: Նա ասաց, որ ինքը հասկանում է ամեն ինչ և գիտակ-ցում է, թե որքան դժվար է երեխայի հետ, բայց խոստացավ աշխատանքից տուն գալուն պես Քսենիային տալ ազատություն: Մայրս փոխեց իր աշխատանքային գրաֆիկը, և պնդեց, որ ինքը դեռ բավականին երիտասարդ է և ուրախ կլինի օգնել:
— Եվ ի՜նչ, ծնվեց Սոֆան՝ աղջիկս, հենց սկզբից անհանգիստ էր, ես չէի կարող մեկ քայլ անգամ հեռու գնալ նը-րանից: Եվ այժմ էլ ոչինչ չի փոխվել:Նրա հետ պարզապես ոչ ոք չի կարողանում մնալ և խնամել: Արտյոմը Սոֆա-յի լացից հոգնում էր և գնում էր ընկերների հետ զբոսնելու: Ես դեմ չեմ, երբեք չեմ էլ արգելել, իսկ ես պարզապես չեմ կարողանում դուրս գալ:
Մայրս ասում է, որ ես եմ Սոֆային այդպես սովորեցնում: Մի խոսքով շուտով կավարտվի ֆիզարձակուրդս: Եվ ես երեխայի հետ միասին պետք է աշխատեմ։ Որդուս էլ չեմ կարողանում առանձնահատուկ ուշադրություն հատ-կացնեմ, բայց նա նույնպես ունի ուշադրության կարիք։Քսենիան շատ է ափսոսում, որ ունեցել է երկրոր-դին, նա հոգնել է և ֆիզիկապես և հոգեպես։
