Մարդս մահացավ ու դարձա միայնակ մայր. Տնօրենս միամիտ իմացավ, որ ես մենակ կնիկ եմ ու․․․Տնօրենիցս նենց բան ասեց, որ սկս եցի տեղում լացել։Մի տարի առաջ ամուսինս չարաբաստիկ ավտովթարից մահացավ, մնացի ես իմ երեք երեխաների հետ, պիտի մենա կով մի ձև իրանց պահեի, մեծացնեի։
Երեխեքս էլ մեկը մանկապարտեզա գնում, երկուսը դպրոց։ Էդ ընթացքում իմ մասնագիտությամբ մի աշխատանք գտա, աշխատավար ձը ցածր չէր, բայց դե երեք երեխա պահելու համար պարզա քիչա։ Մի խոսքով ընդունվեցի աշխատանքի, բայց էստեղ ոչ մեկ չգիտեր իմ կարգավիճակը։
Մի ամիս աշխատելուց հետո թեմայա բացվում ու տնօրենս իմանումա, որ միայնակ մայր եմ ու երեք երեխա եմ մեծացնում։նԱսում ա երեխեաներիդ կբերես ստեղ, ծանոթանանք։ Հաջորդ օրը բերում եմ, բոլորի հետ ծանոթանում են, տնօրենս ասումա բա ոնց ես հասց նում, ովա նայում երեխեքիդ, ասում եմ դե ստիպված տանն եմ թողնում, նայեց նայեց, մի րոպե մտածեց, ասեց պետք չի մենակ թողնես, թող գան ստեղ դասերը անեն, մինչև դու գործդ ավարտես։
Հետո էլ նստեց նայեց թե բա շնորհավորում եմ, ասում եմ ինչի, ասումա աշխատավարձի բարձրացման առիթով։ Աշխատավարձս բարձ րացրեց ու խոստացավ, որ եթե նորմալ աշխատում, պաշտոնս էլ կբարձրացնի ու դե դրա հետ աշխատավարձ էլի կբարձրանա։ Չգիտ եի ինչ ասեի, չէի հավատում, մինչև որ պայմանագիրը չստորագրեցի, տնօրենիս սենյակում կանգնած լացում էի։ Սենց բարի մարդիկ իրոք կան, որ մենակ իրանց մասին չեն մտածում, չնայած որ պարտավոր չեն մյւոսներին օգնեն, բայց սա ավելի քան օգնություն էր։
