Մի անգամ աշխատանքային գործուղման ժամանակ միլիոնատեր Քենեթ Բերին հանկած նկատեց, որ դրամապանակն անհետացել է: Միլիոնատիրոջ անվտանգության աշխատակիցը ենթադրեց, որ այն հավանաբար կորցրել է Սան Ֆրանցիսկոյի աղքատիկ քաղաքի փողոցներով շրջելիս: Նա առաջարկում է՝ միակ տարբերակը այս պարագայում սպասելն է, քանի որ նա, ով գտնի հնարավոր է կապ հաստատի իրենց հետ, ի վերջո դրամապանակում կան միլիոնատիրոջ բոլոր տվյակները:
Մոտ երկու ժամ սպասելուց հետո անվտամգության աշխատակիցը ասում է, որ այլևս իմաստ չկա սպասելու, քանի որ սա շատ աղքատ քաղաք է, դժվար թե դրամապանակը գտնողտը ցանկանա այն վերադարձնել: Սակայն բիզնեսմենը պնդում է, որ ցանկանում ևս մի քանի ժամ սպասել:
Նրանք մինչև երեկո սպասեցին, սակայն այդպես էլ որևէ լուր չեղավ, բայց միլիոնատիրոջ ներքին ձայնը ստիպում էր սպասել կրկին:
Որոշ ժամանակ անց վերջապես զանգ եկավ հեռախոսին, ով ասաց, որ գտել է տրամաբանակը և ցանկանում է այն վերադարձնել՝ կանչելով մոտակա փողոցներից մեկը:
Այդպիսով նրանք ուղևորվեցին նշված փողոց, որոնց դիմաց դուրս եկավ փոքրիկ երեխա՝ միլիոնատիրոջ դրամապանակը ձեռքին:
Միլիոնատիրոջ անվտանգության աշխատակիցը բացելով դրամաբանակը ցնցվեց, ամեն ինչ իր տեղում էր, նույնիսկ գումարը՝ չեն անհետացել անգամ մեկ ցենտ:
Փոքրիկ տղան նայելով միլիոնատիրոջը ասաց. պարո՛ն, կարող եմ ձեզանից փոքրիկ գումար խնդրել:
Միլիոնատերը ժպտալով նայեց երեխային և հարցրե, թե որքան գումար է անհրաժեշտ նրան: Տղան նրանից խնդրեց ընդամենը մեկ դոլար. պարոն, ես երբ գտա դրամապանաը գումա չունեի, որպեսզի զանգել ձեզ, այդ պատճառով ես խանութի տիրոջից եմ վերցրել այդ գումար և ձեզ զանգել, հիմա ցանկանում եմ իմ պարտքը մարել և տալ մեկ ոլարը:
Միլիոնատերը հուզվեց և ամուր գրկեց երեխայից, այդ օրվանից հետո նա մեծ գումարներ ներդրեց՝ դպրոց կառուցելու, որպեսզի այդ շրջանում բոլոր երեխաներն անվճար դպրոց հաճախեն:
Դպրոցի բացման ժամանակ նա ասաց. երբեք պետք է չէ մեղադրել այն մարդկանց, ովքեր ապրում են աղքատ քաղաքում, մենք պետք է նրանց հնարավորություն տանք ցույց տալու իրենց բարի սիրտը, կարծում եմ՝ դա ամենակարևորն է:
