Մինչև իրար հետ մի տան մեջ ապրելը կարծում էի, թե սկեսուրս լավ ու բարի կին է,բայց․․․Միայն այդ բացահայտեցի իրական դեմքը։
Երբ ես առաջին անգամ հանդիպեցի սկեսրոջս, ես թեյի առաջին իսկ բաժակից հասկացա. Տիկին Թամարան պարզապես հիանալի
կին է: Բարի, ուշադիր, խելացի: Նա այն կատեգորիայի մարդկանցից է, ում առջև դու ուզում ես անընդհատ շարժվել, ամեն ինչ ճիշտ
անել, խոսել և նստել:
Չնայած նրան, որ նա գրեթե վաթսուն տարեկան էր,նա ուներ ավելի լավ տեսք,քան ցանկացած քառասուն տարեկան կին: Եվ որքան
լավ փոխհարաբերությունների մեջ էին նա, և Եգորը։ Նման բան հազվադեպ է լինում․․․Ինձ դուր եկավ նաև ապագա սկեսուրիս ճա-
շակը և սկսեցի երազել այն մասին, թե ինչպես եմ ընկերանալու նրա հետ, և որքան հաճելի կլինի մեզ համար մի բաժակ թեյ խմելը և
քննարկել հրատապ հարցերը: Իրականացա՞ն արդյոք իմ երազանքները:
Որոշ առումներով, այո: Բայց ամեն ինչ պարզվեց, որ փոքր-ինչ այլ է:Ես և Եգորն ամուսնանալուց հետո որոշեցինք, որ ավելի լավ կլի-
նի, որ մենք առանձին ապրենք: Չնայած այն հանգամանքին, որ սկեսուրս ուներ երեք սենյականոց բնակարան, մենք գտանք մեկ այլ
ապրելու տեղ: Եվ, չնայած մենք դեռ հնարավորություն չունեինք կառուցելու մեր սեփականը, մենք ցանկացանք ունենալ մեր սեփա-
կան բույնը, որտեղ կարող էինք համտեսել ընտանեկան կյանքի բոլոր հաճույքները:Շուտով այնպես պատահեց, որ մենք ունեցանք
ֆինանսական որոշակի դժվարություններ, և մենք ստիպված եղանք տեղափոխվել տիկին Թամարայի բնակարան:
Նա տասնմեկ տարի է, որ մենակ էր ապրում: Նրա ամուսինը ՝ Եգորի հայրը, սրտի հետ կապված խնդիրներ ուներ, բայց ես չգիտեմ,
թե ինչ է տեղի ունեցել այնտեղ: Ես գիտեմ, որ մի գիշեր նրան շտապ օգնության մեքենայով տեղափոխել են հիվանդանոց, որից հետո
Եգորի հայրը հեռացել է կյանքից:Սկեսուրս երկրորդ անգամ չի ամուսնացել: Կարծում եմ, որ, ամենայն հավանականությամբ, դժկա-
մության, այլ ոչ թե երկրպագուների պակասի պատճառով, քանի որ ինչպես ասացի, նա հրաշալի տեսք ուներ։
Բայց վերադառնանք թեմային: Այսպիսով մենք տեղափոխվեցինք: Իհարկե, սարսափելի էր, որ նա ինձ թույլ չէր տա զգալ որպես տը-
նային տնտեսուհի, գոնե այնքանով, որքանով նա կարող էր լինել ուրիշի տանը: Վախենում էի, որ նա կասի ինձ,թե ինչպես պատրաս-
տել ավելի լավ, ինչպես մաքրել, լվանալ և երբ ջրերը ծաղիկները: Կարգելի դիպչել այս կամ այն իրին,ինչ-որ բան վերցնել: Մի խոսքով,
սովորական կանացի կարծրատիպեր:
Այնուամենայնիվ, նա պարզվեց, որ շատ հաճելի է առօրյա կյանքում: Եվ թվում էր, որ ամեն ինչ լավ է, բայց իմ պատմությանը չէր կա-
րող ավարտվել առանց տխրահռչակ «բայց»-ի …Ամեն ինչ սկսվեց տարօրինակ ակնարկներով, որոնք ամուսինս սկսեց ինձ հասցնել:
Իրականում ես բնության կողմից շատ հանգիստ,հավասարակշռված անձնավորություն եմ:Սկզբում ես ամեն ինչ վերագրում էի հայ-
տնված խնդիրներին ՝ հոգնածություն, սթրես: Բայց հետո սկսեցի նկատել, որ ամուսինս նույնիսկ չի խոսում իր սեփական արտահայ-
տություններով:
Նրանք սկսեցին նախատել ինձ ուշ քնելու և արթնանալու համար: Այս իրավիճակը տարակուսեց ինձ:Փաստն այն է, որ ես ունեմ այն-
պիսի աշխատանքային գրաֆիկ, որի համաձայն ես զբաղված եմ կամ նախքան նախաճաշը (և, համապատասխանաբար, առավոտ-
յան վեր եմ կենում, ինչպես բոլոր սովորական մարդիկ), կամ նախաճաշից հետո: Ինչը, իհարկե, թույլ է տալիս ինձ ավելի երկար քնել:
Եվ, ինչպես տեսնում եք, որոշ մարդիկ վիրավորվել են կամ զայրացել: Չգիտեմ․․․Այնուհետև մեր տան մեջ ամեն ինչ հանկարծ սկսեց
անհետանալ և հայտնվել ամենաանսպասելի վայրերում:
Իսկ ի՞նչ եք կարծում, ո՞ւմ էին մեղադրում դրա համար: Ամենահետաքրքիրն այն էր, որ նա դեռ սիրալիր էր ինձ հետ, ինձ հրավիրում
էր զբոսանքի,երեկոյան թեյ խմելու:Երեքով երբեմն գնում էինք ներկայացումների և ցուցահանդեսների:Եվ ես չէի կարողանում հաս-
կանալ, թե ինչու է նա անում այս ամենը: Բայց վերջին կաթիլն այս դեպքն էր․Մի անգամ սովորականից շուտ վերադարձա տուն: Վե-
րելակը երկար ժամանակ չէր գալիս, և ես որոշեցի ոտքով բարձրանալ: Քանի որ հազվադեպ եմ կրունկներ կրում, քայլերս հազիվ լը-
սելի էին:
— Ինչի մասին ես խոսում, Տաթևիկ: Դու պետք է տեսնեիր, թե ինչ է նա պատրաստում և ինչ է հագնում տան մեջ, դա անտանելի է:
Ես պարզապես չգիտեմ, թե ինչպես համակերպվեցի այս ամենի հետ: Ես միայն Անիի մասին եմ մտածում։ ( Անին Եգորի նախկին ըն-
կերուհին է, որի հետ հարաբերությունները կարող էին, ժամանակին, ավարտվել հարսանիքով): Եվ որտեղ էին որդուս աչքերը…
Ես սրան չէի կարող դիմանալ: Չթաքցնելով, որ ամեն ինչ լսել եմ, ես մտեցա սկեսրոջս, տվեցի նրան բանալիները և խնդրեցի բարև
ասել Անիին: Այնուհետև շրջվեցի հպարտ հայացքով և հեռացա:Երեկոյան Եգորը զանգահարեց և խնդրեց վերադառնալ ՝ քննարկե-
լու ամեն ինչ: Որին ես պատասխանեցի, որ ես կխոսեմ նրա հետ առանձին և միայնակ: Առանց մայրիկի:
Զրույցի ընթացքում ես ասացի այն ամենը, ինչ այս ընթացքում եռում էր իմ մեջ: Եվ ամուսինս խոստովանեց, որ ես իրականում ճիշտ
եմ: Նա ասաց, որ մայրը վաղուց էր սկսել «ակնարկել» իր նախկինի մասին և, ըստ երևույթին, փորձել է ինձ բացահայտել ամենաան-
մուշ լույսի ներքո: Մենք կրկին տեղափոխվեցինք վարձով բնակարան ՝ որոշելով, որ ավելի լավ է մայրիկին հեռվից սիրել…
