Մի քանի օր առաջ հարևանուհիս եկել էր մեր տուն ձեթ խնդրելու․ Նրա հեռանալուց հետո պայուսակիս մեջ տարօրինակ հոտով խո-
տաբույս հայտնաբերեցի․․․Լրիվ ինձ կորցրել էի, չգիտեի ինչ անեմ։Տեղի ունեցածից հետո շփոթության մեջ էի․․․ Ես բավականին հա-
ճելի, լավ ու հավասարակշռված մարդ եմ։ Միշտ փորձում եմ լավ հարաբերություններ պահպանել և չվիճել։
Հնարավորության դեպքում միշտ օգնում եմ։ Այսօր մեր տուն էր եկել հարևանո ւհիս, որ մի քիչ ձեթ խնդրի։ Մենք մի կես ժամ նստե-
ցինք, խոսեցինք։ Դե էլ ինչպես առանց դրա։Ինչպես և բոլոր կանայք,մենք էլ ենք սիրում այդ գործը։Նրա գնալուց հետո սկսեցի զբաղ-
վել տան գործերով։ Երբ մաքրում էի կոշիկների դարակը, նկատեցի պայուսակս։ Հանկարծ տեսա, որ դրա մեջ ինչ-որ տարօրինակ
բան կա։
Շատ լարվեցի․ պայուսակիս մեջ անհասկանալի խոտով փոքր տոպրակ կար։Ես վստահ էի,որ այն թողել է հարևանուհիս և դա մտա-
դրված է արել։Ինձ հավաքեցի և որոշեցի բացել տոպ րակը։ Հոտ քաշեցի․ նման էր կանաչ թեյի։ Վերցրեցի այն ու վազեցի «հանցա-
գործ» հարևանուհուս տուն։
Ես այնպես էի գոռում ու բարկանում, քիչ էր մնում ձայնս կտրվեր։Հարևանուհիս սկսեց բացատրել, որ դա սովորական խոտաբույս է,
որն օգնում է ազատվել հազից։ Այն իրեն տվել էր քույրը,հավաքել է իր հողամասից։ Հարևանուհիս պատմեց,որ երբ եկել էր մեր տուն՝
ձեթ ուզելու, պատահաբար է մոռացել։
Խոտաբույսը ոչ թե ինձ համար էր նախատեսված, այլ իր։Ես մի կերպ հանգստացա ու եկա տուն, բայց տեղի ունեցածից հետո որոշե-
ցի, որ այլևս չեմ շփվի նրա հետ։ Նյարդերս ավելի թանկ են։
