Մի օր երեկոյան ամուսնուս քույրը եկավ մեր տուն և ասաց, որ ընդ ամենը մի քանի օր է մնալու․․․Արդեն լրացել է երր որդ ամիս, չեմ կարողանում ազատվել նրանից։Ամուսինս գյուղից է, իսկ ես մայրաքաղաքից: Հարսա նիքից հետո, նա տեղափոխվեց և այստ եղ աշ-խատանք գտավ: Սկզբում ապրում էինք ծնողներիս հետ, ապա գնեցինք բնակարան և տեղափոխվեցինք:
Ամուսինս ունի քույր` 25 տարեկան, ամուսնացած չէ: Ապրում էր ծնողների հետ և ամեն կերպ փնտրում է հարուստ փեսացուի, բայց այդպես էլ չի գտնում: Մի քանի ամիս առաջ նա զանգահարում է ամուսնուս և ասում, որ մի երկու օրով գալիս է մեզ մոտ,նրան առա-ջարկել են աշխատանք Մոսկվայում, պետք է անցնի հարցազրույց և կմնա մեր տանը,մինչև լուծվի այս հարցը:Ասում էր, եթե ընդուն-վեմ` կտեղափոխվեմ ուրիշ բնակարան, եթե ոչ, ապա հետ կվերադառնամ գյուղ:
Մեր տանը նա եղել էր մի քանի ան գամ, բայց այդ ժամա նակ տոներ էին` մեկ կամ երկու օր մնա լուց հետո հեռա նում էր ծնողների հետ։ Ես չեմ սիրում զգալ կողմնակի մարդկանց ներկայությունը մեր տանը, բայց ինչ անել, եթե հարազատներն ունեն մեր օգնության կարիքը։ Նա եկավ մի մեծ պայուսակ իրերով, գնաց հարցազրույցին` պարզվեց, որ մեկ շաբաթից նոր կանցնի աշխատանքի։
Ասում էր, որ կվերցնի բնակարան իր աշխատավարձին համապատասխան` 1 սենյականոց։ Իսկ հիմա էլ այս կարանտինային վիճա-կը` ամեն ինչ փակեցին, իր աշխատավայրից էլ զանգահարեցին և ասացին որ սպասի` մինչև կարան տինի ավարտը։Նա լացում էր, հիստերյաներ էր սարքում, ասում էր, եթե այստեղ այս վիճակն է` մար զերում ինչ կլինի։ Խղճում էի նրան , բայց ինչ անել, նա արդեն երեխա չէր։ Ամուսինս էլ էր նեղվում, ասում էր համացանցով մի հարմար աշխատանք գտնենք, թող տնից աշխատի, մինչև այս իրա-վիճակը կանցնի.
֊Մենք կօգնենք նրան, բայց ստացվում է՝ նա կշարունակի ապրել մեզ հե՞տ։ Ես հարցնում էի ամուսնուս:
֊Դե, թող մի որոշ ժամանակ ապրի, մինչև իրավիճակը կբարելավվի, մի բարկացիր, մի քիչ համբերիր, — պատաս խանում էր նա ինձ:Ահա և համբ երում եմ արդեն երկր որդ ամիսը, տալս աշխատում է,նույնիսկ մի քանի անգամ գնումնէր է կատարել տան համար։ Բայց միևնույն է ինձ համար ծանր է կողմնակի մարդու ներկայությունը։
Տունն անյքան էլ մեծ չէ, ամուսնուս քույրն հյուրասենյակում է քնում, այնտեղ չենք էլ կարողանում հանգստանալ` անգամ հեռուստա-ցույց չենք միացնում, եթե նա քն ած է։ Միևնո ւյն ժա մանակ, նա շատ ծույլ կին է, մինչև չա սես` ոչինչ չի անի, պատրաստում է նող-կալի, և ես այլևս չեմ թողնում, որ նա մոտենա գազօջախին: Ես շատ նյար դային եմ դար ձել: Ամուսնուս հետ վիճեցի, սկս եց քրոջը պաշտպանել: Արդեն չեմ կարո ղանում, չգիտեմ, թե ինչպ ես նրան հետ ուղարկեմ, ինքը չի հաս կանում, որ մեզ խան գարում է, որ ուրիշի տան հյուրընկալությունը չպետք է այդքան չարաշահվի։
