Ոչ մի նորմալ տղամարդ քո վրա ուշադրություն չի դարձնի, դու ոչ ոքի պետք չես․-ասաց ամուսինս, երբ ես հեռանում էի նրանից․ Կարճ ժամանակ անց․․․Ես այլևս չէի ցանկանում տանել ամուսնուս կողմից նվ աս տացումն ու ստ որա ցումը: Ես նրան չէի ճանաչում: Նա փոխվել էր:
Երբ մենք ամուսնացանք, առաջին տարում նա ինձ ձեռքերի վրա էր պահում: Երբ ծնվեց մեր առաջնեկը, ամուսինս օգնում էր ինձ: Ես ինձ երջանիկ էի զգում: Կարծում էի, որ այդպես կշարունակվի մինչև, բայց սխալվում էի: Նա սկսեց հաճախակի մեկնել գործուղումնե րի: Երբ ծնվեց մեր երկրորդ երեխան, նա օրերով տուն չէր գալիս: Ու մի օր էլ իմացա, որ ուրիշ կին կա նրա կյանքում:
Որոշեցի երեխաներին վերցնել ու հեռանալ:Նա տուն եկավ այն պահին, երբ ես մեր իրերն էի հավաքում:
-Դու ոչ ոքի պետք չես, այն էլ երեխաների հետ, ոչ մի տղամարդ քեզ վրա ուշադրություն չի դարձնի, դու դատարկ տեղ ես, — ասաց
ամուսինս:
-Դեռ կտեսնենք, ժամանակը ցույց կտա, — ասացի ես ու երեխաների հետ դուրս եկանք տանից:
Նա չփորձեց ինձ կանգնեցնել:Ես գնացի ծնողներիս տուն: Բաառերով չեմ կարողանա նկարագրել,թե ինչ էի զգում այդ պահին:Ես անցա շատ դժ վարությունների միջով: Հետո երեխաներին ուղարկեցի մանկապարտեզ ու ես աշխատանքի ընդունվեցի մոտակա խա-նութում որպես գանձապահ: Մի օր էլ հաճախորդներից մեկը ինձ ծաղիկ նվիրեց:
Նա ասաց, որ սիրահարվել է ինձ:Մենք սկսե-ցինք հանդիպել: Վեց ամիս անց առաջարկություն արեց: Նա սիրով ընդունեց իմ երեխան երին և ամեն կերպ փորձում է արժանանալ նրանց սիրուն: Մեր հարսանեկան լուսանկարը ուղարկեցի նախկին ամուսնուս:
