Չգիտեմ ինչ մտքովս անցավ, սկսեցի կասկածել, որ էրեխես ինձանից չի, Առանց կնոջս ասելու որոշեցի հայրության թեստ անել․․․Դա կյ անքիս ճակատագրական քայլը եղավ:Այս պատմությունը տեղի է ունեցել 6 տարի առաջ, բայց ես դեռ հույս ունեմ, որ դեռ կարող եմ ինչ-որ բան փոխել։
Ես կիսվում եմ իմ փորձով ձեզ հետ, որպեսզի որոշում կայացնելիս միշտ լավ մտածեք։ Սկզբում, ամուսնությունից հետո, մենք չէինք նա խատեսում երեխաներ ունենալ։ Բայց կինս հղ իաց ավ։ Չգիտեմ, թե ինչպես է դա եղել, մենք միշտ պաշտպանվում էինք: Երկու տարի անց ծնվեց աղջիկս:
Ես շատ էի սիրում նրան, չնայած ինձ նման չէր:Մազերի գույնը լրիվ տարբեր էր՝ քթի,շուրթերի, ականջների ձևը։ Աղջիկս մեծանում էր, իսկ իմ կասկածները գնալով ուժեղանում էին։Որոշեցի հայրության թեստ անել, ու մի քանի օր անց վերջապես ստացա թեստի պատաս խանը․․․
Պարզվեց աղջկաս հայրը հենց եսեմ, հավանականությունը 99,9% է։Ես թեստի արդյունքները պահեցի դարակի անկյունում, փաստաթղ թերի թղթապանակում:Ընդհանուր մաքրման ընթացքում կինս գտավ այդ փաստաթղթերը։ Սկսվեց սկանդալ, որն ի վերջո ավարտվեց ամուսնալու ծությամբ։
Կինս չկարողացավ ներել ինձ, որ ես կասկածել եմ իրեն:Ես ինքս շատ ամաչում էի։ Չուզելով դա՝ ես ինքս քան դեցի իմ ընտանիքը։ Այժմ ես կարող եմ տեսնել իմ սեփական երեխաներին շաբաթը միայն երկու անգամ։ Իմ հ իմար կասկածների պատճառով ես կորցրի իմ սիրե լի կնոջն ու սեփական երեխաներիս։
