Չորս մոմ հանգիստ վառվում էին ու դանդաղ հալչում. Այնպիսի լռություն էր, որ լսվում էր թե ինչպես են նրանք զրուցում. Առաջինն ասած

Չորս մոմ հանգիստ վառվում էին ու դանդաղ հալչում… Այնպիսի լռություն էր, որ լսվում էր, թե ինչպես էին նրանք զրուցում:

Առաջինն ասաց.

— ԵՍ ՀԱՆԳՍՏՈՒԹՅՈՒՆՆ ԵՄ, ու ցավոք մարդիկ չեն կարողանում ինձ պահպանել, մտածում եմ, ինձ ոչինչ չի մնում անելու, պետք է հանգչել. — և այս մոմի կրակը հանգեց:

Երկրորդն ասաց.

— ԵՍ ՀԱՎԱՏՔՆ ԵՄ, բայց ցավոք ես ոչ մեկին պետք չեմ, մարդիկ չեն ուզում լսել իմ մասին ոչ մի բան, այդ պատճառով իմաստ չեմ գտնում շարունակել վառվելս, — այս մոմը դեռ չէր ավարտել իր ասելիքը, երբ մի փոքր քամի հանգցրեց նրան:

Երրորդ մոմը ասաց,

— ԵՍ ՍԵՐՆ ԵՄ, ես այլևս ուժ չունեմ միայնակ շարունակելու այրվել: Մարդիկ չեն գնահատում ինձ ու չեն հասկանում: Նրանք ատում են այն մարդկանց, ովքեր իրենց սիրում են ամեն ինչից առավել, — Այս մոմն էլ հանգեց

Հանկարծ սենյակ է մտնում երեխան ու տեսնում այն երեք մոմերը հանգած: Վախեցած բղավում է,

— Ինչ եք դուք անում, դուք պետք է վառվեք, ես վախենում եմ մթությունից:
Ասելով սա, նա սկսեց լացել:

Անհանգստանալով այս ամենից` չորրորդ մոմը ասաց,

— Մի վախեցիր ու մի լա, քանի դեռ ես վառվում եմ, միշտ էլ հնարավոր է վառել նաև մյուս երեք մոմերը, ԵՍ ՀՈՒՅՍՆ ԵՄ, իսկ հույսը վերջում է մարում…

Եթե հավանեցիք այս գրառումը կիսվեք Ձեր ընկերների հետ.
GOOD LOOKING NEWS