Պապիկս լավ չի, խնդրել էր, որ երեխու հետ գնամ իրեն տեսնելու․ Մեկ էլ նենց բան ասեց երեխուս, որ հազիվ զսպեցի արցունքներս, որ չտեսնեն։Պապիկս գյուղումա ապրում մերոնց հետ: Ես էլ ամուսնացել եմ քաղաք: Շուտ շուտ չեմ կարում գնամ մերոնց հյուր, աշխատ ում եմ, չի ստացվում: Բայց մեր գյուղը շատ եմ կարոտում, մերոնց էլ հետը: Պապիկս արդեն մեծ ա ու առաջվա ուժն ու եռանդը չունի:
Նույնիսկ վերջերս վատացել էր, ասել են, որ հանգիստ մնա: Մինչև վերջերս պապիս ծառ էր տնկում, հողամասը ջրում ու փորում: Բայց հիմա նույնիսկ ինքնակամ չի անում: Դե պատկերացրեք ինչքան վատա, որ ինքնակամ հրաժարվումա:Էն օրը խնդրել էր մամայիս, որ զանգի ինձ կանչի: Երեխուս ուշ-ուշա տեսնում, շատա ուզում մոտը լինենք:
Ամուսնուս խնդրեցի որ գնանք ուրբաթ իրիկունը, երկուշաբթի հետ գանք: Գոնե պապին կարոտն առնի: Գնացինք, ես էլ նեղվեցի իրան որ տենց խեղճացած տեսա:Գրկել սիրում էր երեխուս ու ասեց՝ դու մամայիդ պես չլինես, միշտ կգաս տատիիդ ու պապիիդ տեսնելու: Շատ են կարոտում քեզ, ցույց չեն տալիս, բայց այ էտ կարոտի պատճառովա, որ ես լավ չեմ, դու տենց չանես:
Կողքից լսում էի պապիիս խոսքերն ու ահավոր նեղվել էի: Հազիվ եմ զսպել արցունքներս, որ չլացեմ: Իրականում ճիշտա ասում, մար դու մտքին տեղ լինի, կարա ամեն շաբաթ նենց անի գնա տեսնի մեծերին: Ամուսնուս հետ պիտի խոսեմ որ շաբաթ կիրակիները գամ մնամ գյուղում:
