Պապ հլը արի քեզ մի հատ բան ասեմ․ Մաման քեռի Դավոյի հետ սպալնյայում ա, իրար գրկել ու քնել են․ Աչքերիս դեմը սևացավ, 2-ին էլ կսպանեմ, մտածեցի ու կատաղած վազեցի ննջարան․․․Ես մի ընկեր ունեմ: Մենք իրար հետ մտերիմ ենք մանկապարտեզից: Իրարից
անբաժան ենք:
Իմ ընտանիքում շատ սիրվածա:Ընկերոջս անունը Դավիթ ա, հաղթանդամա, ոնց որ արջ լինի: Մենք ընտանիքում իրան Դավո ենք աս ում, երեխեքս ասում են՝ քեռի Դավո: Իմ աղջիկը շատ սրամիտ երեխայա: Մի օր մտա տուն, մեկ էլ աղջիկս ասում ա.
-Պապ, արի քեզ թաքուն բան ասեմ, մաման ու Դավոն ննջարանում են փակվել, իրար գրկել ու քնել են:
Էդ պահին ոնց որ եռացրած ջուր լցնեին գլխիս: Աչքերիս դեմը սևացած ու մտածեցի, որ երկուսին էլ կս պանեմ: Մինչև կհասնեի ննջար անի դռանը, ինչ ասես մտածեցի: Մտա ննջարան, տեսնեմ կինս անուշ-անուշ քնածա՝ աղջկաս արջուկին գրկած: Աղջիկս զարմացած ինձ ա նայում: Ասում եմ, բա Դավոն ուրա:
Աղջիկս ասում ա, հեսա ու ցույց ա տալիս արջուկին.Քեռի Դավոն նման ա էս արջուկին, դրա համար արջուկին Դավո եմ ասում: Ես ամ աչեցի իմ մտքերից:
Ես կասկածեցի իմ երկու սիրելի մարդկանց: Եթե մի փոքր ավելի ուշադիր լինեի կհասկանայի, որ աղջիկս ըն-կերոջս քեռի Դավո ա ասում, իսկ իրա արջուկին՝ Դավո:
