Պուճուրիս թողեցի ավագ դստերս մոտ ու մտա խանութ․Դուրս եկա երեխեն չկար, նստարանին նստած տղաներն ասեցին, որ երկար վերարկուով մի կին տարավ ա երեխուն, քիչ էր մնում խելագարվեի․․․ Խանութից մի քանի բան էր պետք գնել: Պուճուրս քնած էր մա նկասայլակի մեջ, թողեցի ութ տարեկան աղջկաս հսկողության տակ՝ ասելով, որ մի քանի րոպեից դուրս կգամ:
Խանութում թարսի պես հերթ էր, խնդրեցի, որ հերթը զիջեն, չզիջեցին,սկսեցին գոռգոռալ, թե բոլորն էլ շտապում են: Խանութից դու րս եկա, աղջիկս մոտիկացավ մի կատվի ձագ գրկած. Մամ, տես ինչ սիրունա: Հանկարծ նկատեցի, որ երեխեն մանկասայլակի մեջ չչի: Աղջկաս հարցնում եմ. Ուրա՞ երեխեն;
-Չգիտեմ, ես գնացի փիսոյի մոտ, ինքը քնած էր:
Ես կորցրի ինքնատիրապետումս, զանգեցի ամուսնուս ու ասեցի, որ երեխուն առևանգել են:Նստարանին նստած տղաներն ասեցին, որ երկար վերարկուով մի կին գրկեց ու տարավ երեխուն: Մենք դիմեցինք ոս տի կանություն: Մի քանի օր լուր չկար, ես արդեն խելա գարվում էի, չգիտեի ինչ անել, մտքումս աղոթում էի, որ փոքրիկիս հետ ոչ մի վատ բան չպատահի:
Նույնիսկ լուրերով ցույց տվեցին դստերս լուսանկարը:Հանկարծ ոստ ի կանությունից զանգեցին ու ասեցին, որ գտել են մեր աղջկան: Պարզվեց, որ այդ կինը սեփական երեխային կորցնելուց հետո խե լա գար վել էր ու փողոցից երեխաներ էր գո ղա նում՝ համարելով իրենը: Այդ պահից սսկսած, ես ոչ մի վայրկյան միայնակ չեմ թողնում իմ երեխաներին:
