Սկեսուրիս խորհուրդները ինձ տարօրինակ էին թվում․․․Հիմա եմ հասկանում, թե ինչ էր ուզում ասել։Կա ստեղ ծված կարծրատիպ, թե ինչ պիսին պիտի լինի տատ իկը: Իմ սկես ուրը՝ չնայ ած իր տարի քին, չի համապատ ասխանում ոչ մի պարամետրին: Բոլոր տա-տիկներն իրենց վրա խաչ են քաշում, հագնում են գլխաշոր, հարմար կոշիկ են գնում, նստում են տանը և թոռների համար գուլպա-ներ գործում:
Իմ սկեսուրը լիովին այլ է: Նա ունի հիանալի ոճի զգացում, երբեք գլխաշոր չի կրում, միայն գեղեցիկ էլեգանտ գլխարկներ:Բացի այդ, սկեսուրս նույնիսկ խանութ է լավ տեսքով գնում: Նա միշտ կա նացի է և նրբա գեղ: Նա ինձ նույնպես տալիս է խորհո ւրդներ, բայց անում է դա միայն փափուկ և հաճելի կերպով: Ես լսում եմ նրա խորհո ւրդները և երբեք չեմ զղջում դրա համար:
Երբ երեխա ունեցանք, սկեուրս մեզ շատ էր օգնում: Երբեք չէր գոռում, անտեղի խորհո ւրդներ չէր տալիս, իր վրա էր վեր ցրել տան գործերի մեծ մասը: Բայց երբ զգաց, որ արդեն կարող ենք առանց իր օգնության, կրկին վերադար ձավ իր կյանքին:Գրանցվեց պարի և լողի, իսկ եթե ազատ ժամանակ էր ունենում, այն նվիրում էր մեզ:
Վերջերս էլ նա վարորդական իրավունք ստացավ, այժմ մեքենա է վարում, թոռնուհուն իր հետ պարի է տանում կամ այգի:Նա ինձ շատ բան է սովորեցրել. նրա շնորհիվ ես զբաղվում եմ ոչ միայն տան գործերով, այլ նաև ինքս ինձանով: Ժամանակ եմ հատկացնում և ընտանիքիս, և ինձ, չեմ մռանում սեփական նախասիրություններիս մասին:
Անչափ շնորհակալ եմ նրան…
