Սկեսուրս ամեն առիթը բաց չի թողնում ինձ վրիավորելու համար, որդուս հետ չի շփվում, բայց չնայած դրամ, ամուսինս գնում է նը-
րան այցելության և օգնում գումարով․․․
«…Գիտեք, դատելը իմ գործը չէ,բայց դա իմ գլխում չի տեղավորվում. նրա մայրն այնպես է չարախոսել և նրա ընտանիքում այնպիսի
բաներ է արել, իսկ նրա համար միևնույն է»: — պատմում է թոշակառու տիկին Ալլան փեսայի մասին:
-Դաստիարակված որդի է: Նրան գումար է տալիս, սնունդ տանում, բժշկի մոտ գրանցում, լուծում նրա խնդիրները… Ա՛յ ուրբաթ օրն
արձակուրդ է վերցրել և գնացել ամառանոց.մոր ծննդյան տարեդարձն է,պետք է այնտեղ նշեն, հյուրեր պիտի հավաքվեն: Իսկ իմ Թի-
նան որդու հետ մնացել է տանը…
-Իսկ ինչո՞ւ չի գնացել: Վատ է զգացել իրեն, հա՞: Հիմա նա երկրորդին է սպասում, այնպես չէ՞:
— O՜h, նա իրեն հիանալի է զգում, և միայն չորս ամիս անց կծննդաբերի: Խոսքը հղիության մասին չէ: Սկեսուրի հետ նա գրեթե սկզ-
բից չէր շփվում: Թոռը՝ Ալեքսը, նույնպես: Այդ տատիկը նրան համարյա չի ճանաչում. տասներեք տարվա մեջ մի քանի անգամ է տե-
սել: Հենց սկզբից էր գլուխը մտցրել, որ Թինան ուրիշից է հղիացել, պատկերացնու՞մ եք: … Հիվանդանոցից դուրս գրվելիս նա նայեց
նորածին և ասաց. – Ո՛չ, մեր երեխան չէ: Մենք կորցրինք խոսելու ունակությունը: Իսկ նա շարունակեց.
-Սիրտս չթպրտաց նրան տեսնելով, ինչը նշանակում է, որ ուրիշինն է …
Թինայի սկեսուրը Ալլան դստերս հենց սկզբից էլ չսիրեց: Ինչո՞ւ այդպես եղավ, պարզ չէր։ Թինան հանգիստ էր, ժպտադեմ, ընկերա-
սեր, լավ ընտանիքից: Ամուսնացել էր սիրելով, և աչքը չէր կտրում ամուսնուց:Բայց այնպես պատահեց,որ նրանք հարսանիք արեցին
հղիության կեսին. արդեն հստակ տեսանելի էր Թինայի կլորիկ փորիկը: Սկեսուրը մտքում արել է ինչ-որ հաշվարկ, որը միայն ինքը
գիտեր և հայտարարել, որ այդ երեխան հաստատ իր որդուց չէ:
Սխալմունք չի կարող լինել: Գրիգորը՝ Թինայի ամուսինը, մի քանի անգամ խնդրել է մորը հանգստանալ և չբարձրացնել այդ թեման:
Անձամբ ինքը չէր կասկածել կնոջ հայրության վերաբերյալ: Նրան ասել էր և’ լավ, և’ վատ ձևերով, բայց ոչ մի օգուտ:Դեռ հղիության
ընթացքում էր սկեսուրը հարսի հետ մի քանի անմոռանալի վեճեր ունեցել՝ «ումից ես հղիացել» թեմայով, հետո եղավ այն նույն դեպ-
քը գնչուհու հետ դուրս գրվելիս, երբ իրադարձությունների իր վարկածը Գրիգորիի մայրը ներկայացրեց բոլոր ազնիվ մարդկանց, ըն-
կերներին և հարազատներին:
-Բայց և դրանով էլ չհանգստացավ նա: — պատմում է տիկին Ալլա: Մի քանի ամիս անց որդուն է տալիս կնիքով մի թղթի կտոր,
-Ա՛ռ, տե՛ս՝ ինչ էի քեզ ասել: Ահա ԴՆԹ-ի արդյունքը: Դաստիարակում ես՝ չհասկ անալով, թե ումից է:
-Իսկ ի՞նչ թուղթ էր դա: Իրականում նա փորձաքննությո՞ւն էր արել: Առանց երե խայի հոր ու մոր իմացությա՞ն:
-Ինչ թուղթ էր դա՝ այդպես էլ ոչ ոք չիմացավ, ոչ ոքի մոտիկից երբեք ցույց չի տվել: — ձեռքով արեց Ալլա :
— Իմ Թինան, տեսնելով այս ամենը, բռնեց ամուսնու ձեռքը և տարավ կլինիկա՝ արդեն նորմալ հետազոտություն անելու և այդ հար-
ցը փակելու: Գրիգորը կարծես թե չէր ուզում. «Ես կասկածներ չունեմ», բայց աղջիկս ստիպեց: Եվ նրանք շատ փող չունեին, այդ ժա-
մանակ դա թանկ էր, չգիտեմ, թե հիմա որքան է:
Բայց նրանք հետազոտություն արեցին, ստացան եզրակացությունը, որ Գրիգորը 99.9% հայրն է, Թինան այդ թուղթը նետեց նրա մոր
առաջ և … ջնջեց նրան իր կյանքից: Ասում է՝ ես այլևս չի ուզում տեսնել կամ լսել նրա մասին: Ինձ համար այդ կինը գոյություն չունի:
Իմ տանը, որպեսզի ոչ ոք չտա նրա անունը:
-Դե՛ … Այն, ինչ եղել է հետո, հավանաբար, նրան կարելի է հասկանալ:
-Ճիշտն ասած, ես պարզապես մի բան չեմ կարողանում հասկանալ, Գրիգորը շփվում է նրա հետ, կար ծես ոչ մի բան չի պատ ահել:
Արդեն տասներեք տարի է: Ամիսը մեկ անգամ, երբեմն ավելի քիչ, երբեմն ավելի հաճախ, գնում է մոր մոտ: Մենակ, իհա՛րկե, կնոջն
ու երեխային թողնում է տանը: Սկեսուրը բնականաբար չէր հավատում այդ հետազոտությանը: Պարզվում է, որ իմ դուստրը կաշա-
ռել էր կլինիկային… Մի խոսքով՝ Թինան նրա հետ չի շփվում, Ալեքսը նրան չի ճանաչում:
Բայց միևնույն ժամանակ, զարմանալի է, Թինանընդհանրապես դեմ չէ, որ Գրիիգորը գնում է մոր մոտ: Դե նա մայր է, ասում է նա:
Մայրը սուրբ է…Գրիգորը նույն կերպ է դատում:Տիկին Ալլայի գլխում դա չի տեղավորվում:
Սկզբունքորեն, Գրիգորը լավ ամուսին է և հիանալի հայր:Նա իր որդուն ատամներով է պահում և տարիներ շարունակ խնդրում կնո-
ջը՝ երկրորդ երեխան ունենալ, շատ ուրախ է, որ ամեն ինչ ստացվել է, հաստատ կօգնի:Եվ գիշերը արթնանա և կզբոսնի մանկասայ-
լակով: Գրիգորը բարի է, հոգատար, ուշադիր, առատաձեռն, անպահանջկոտ առօրյայում: Բայց ահա մոր մոտ նրա այցելությունները
ջնջում են նրա բոլոր առավելությունները Ալլայի աչքերում:
-Ես կարծում եմ, որ դա դավաճանություն է նրա կողմից: -փաստում է տիկին Ալլան:
-Մեզ հետ քննարկում է մորը, որ նա սխալ, մոր հետ` կնոջը …
Ի՞նչ եք կարծում, ճի՞շտ է գնալ օգնել այն մորը, ով վիրավորում է քո ընտանիքին:Ի՞նչ եք կարծում:
