Սկեսուրս ու ամուսինս ինձ հղի վիճակում դուրս արեցին տանից․ Տարիներ հետո կյանքը նրանց լավ դաս տվեց․․․Ես Իգորին հանդի-պեցի երեկույթի ժամանակ ընկերների մոտ, նա հրավիրեց ինձ զբոսնելու, այնուհետև հրավիրեց ֆիլն դիտելու, և այդպես մենք սկսե-ցինք հանդիպել: Ես ապրում էի վարձով բնակարանում, իսկ Իգորն իր բնակարանում ապրում էր մոր հետ: Անցավ ժամանակ, և նա ինձ առաջարկություն արեց:
Մենք ամուսնացանք, բայց ես անհարմար էի զգում ինձ սկեսուրիս հետ, նա անընդհատ հայհոյում էր ինձ, որ ես այսպիսին եմ, տնա-յին տնտեսուհի չեմ, չեմ կարողանում ճաշ պատրաստել, և պարզ վում է, որ նրա որդին իբր անըն դհատ սոված է, աշխատանքի է գը-նում ճմռթված վերնաշապիկով, չնայած դա այդպես չէր .Ես շատ էի սիրում ամուսնուս, նա միշտ աշխատանքի էր գնում ասես ասեղ-ների վրայով, ես նույնիսկ կոշիկներն էի մաքրում, բայց սկեսուրիս համար ամեն ինչ վատ էր:
Սա շարունակվեց մի քանի տարի, իսկ ես լռում էի, թող նա խոսի: Եկավ հաջորդ Նոր տարին, որը մենք պատ րաստվում էինք դիմա-վորել ընկերների հետ, բայց սկեսուրս զա նգեց, ասաց, որ հիվանդ է, և պահ անջում է, որ իր որդին շտապ գնա իր մոտ և հոգ տանի նրա մասին, իսկ ես ստիպված կլին եմ նստել տանը և սպասել նրան:Այսպես անցավ 10 օր, իսկ ամուսինս ինձ չի զանգում, չեկավ, ոչ էլ հարցրեց, թե ինչ եմ ես անում, ինչպես եմ զգում, իսկ երբ ես զանգահարում էի, նա արագ պատասխանում էր, որ մայրը հիվանդ է և խնդրում, որ այլևս չզանգահարեմ, ինքը կգա, երբ մայրը վերականգնվի:
Այնուհետև մի օր ամուսինս զանգահարեց և ասաց, որ ինքը մտադրություն չունի վերադ առնալու, իսկ ցանկության դեպքում կարող եմ տեղա փոխվել նրա մոր մոտ: Քանի որ ես շատ էի սիրում իմ ամո ւսնուն, ես համա ձայնեցի ամեն ինչի, պարզապես նրա կողքին լինելու համար, բայց առաջին հերթին նրան այդ ամենը պետք չէր:
Ես հղիացա, և երբ սկեսուրս իմացավ այդ մասին, ահռելի իրարանցում սկսվեց և ինձ դուրս հանեցին տնից: Մտածելով՝ ամուսինս ասաց, որ ինքը պատրաստ չէ հայր դառնալ և մեծ սխալ է թույլ տվել, որ ամուսնացել ինձ հետ: Ես չէի կարող հավատալ, որ ինձ հետ է այս ամենը կատարվում, բայց դա ճիշտ էր: Ես հավաքեցի ճամպրուկներս և հեռացա:
Ես արդեն ծննդաբերության ֆիզարձակուրդում եմ, գնացի մորս մոտ, նրա նից շատ շնո րհակալ եմ ինձ այնտեղ օթևանելու համար, ես ծննդաբերեցի այնտեղ` նրա կողքին, և մնացի այնտեղ, մինչև աշխատանք գտա: Ամուսինս ալիմենտ է վճարում, բայց նա կտրա-կանապես հրա ժարվում է շփվել իր դս տեր հետ, իսկ սկեսուրս, ընդհանուր առմ ամբ, ասում է, և չի կարող քաղցր լինել նրա հետ։
Որոշ ժամանակ անց բնակարան վարձեցի, դստերս ուղարկեցի մանկա պարտեզ և ընդունվեցի աշխա տանքի: Հանդիպեցի մի լավ տղամարդու և մենք ամուսնացանք, իմ դուս տրը նրան հայրիկ է կոչում, մենք բնակարան ենք վերցրել հիփ ոթեքով, ինձ հետ ամեն ինչ կարգին է:Նախկինս կրկին ամո ւսնացավ, և հիմա սկեսուրս մաքր ում, լվանում, եփում է, իսկ նոր հարսն ասում է, որ նա ամեն ինչ սխալ է անում, սա կոչվում է բումերանգների օրենք: Վեր ջերս նա զան գահարեց ինձ և ներողո ւթյուն խնդրեց՝ համոզելով ինձ հաշտվել որդու հետ, բայց ես ասացի, որ արդեն ուշ է, մենք բոլորս ունենք մեր ընտանիքները, և թող որդին ապրի իր ուզած ձևով: եվ խնդրեցի, որ այլևս չզանգեն:
Մի՛ վիրավորեք մարդկանց, բումերանգի մասին օրենքը դեռևս չի վերացել:
