Սկեunւրu առիթը բաց չի թnղnւմ մnրu փնnվելnւ. երեկ ճաշը մի fիչ աղի էի արել,մnրu հաuցեին նենց բան աuեց,nր էլ չդիմացա․․․Կիսուրս կյանքս կերելա, սաղ օրը շնչիս նստածա, ինձ 1 րոպե հանգիստ չի տալիս էդ կնիկը։
Չեմ հասկանում հաճույքա՞ ստանում՝ որ ինձ ներվայնացնումա, կամ թեկուզ նեղացնումա։ Ամեն րոպե հետևիցս ֆռումա, տան մեջ չեմ կարում հանգիստ իրար1 գամ։ Բայց որ ամենավատն ու վիրավորականնա, պահը բաց չի թողում մորս փնովելու ու վատաբա նելու համ ար։
Ամեն անգամ փորձում եմ իրա մակարդակին չիջնեմ, չվիրավորեմ,բայց էս անգամ չստացվեց։Ճաշը մի քիչ աղի էի արել, կերավ ու ասում ա՝ դե քյոռ մորիցդ ի՞նչ պիտի սովորես։
Մամաս էլ տեսողության հետ խնդիր ունի, էլ չդիմացա, վեշերս հավաքեցի ու եկա պա պաենց։
