Սկզբnւմ չէի հաuկանnւմ, թե ինչnւ կինu չի հարմարվnւմ մnրu հեs, բայց մի քանի օր նրանց հեsևելnւց հեsn հաuկացա, nր ․․․Հարսանի քից հետո ես ու կինս որոշեցինք, որ չենք ուզում վարձով ապրել, բայց գումար չունեինք, որ տուն գնեինք, ուստի որոշվեց, որ առայժմ ապրելու ենք ծնողներիս հետ։
Երկու սենյականոց բնակարան էր, մի սենյակում մայրս ու հայրս էին, մյուսում՝ ես ու կինս։ Մոտ մեկ ամիս ապրեցինք առանց խնդիրնե րի, հետո սկսեցի նկատել, որ կինս այն չէ:Սկզբում մտածեցի, որ տրամադրություն չունի, բայց հետո նկատեցի, որ դա շարունա կական բնույթ է կրում:
Երբ կինս ինձ խնդրեց տեղափոխվել, սկզբում ես նույնիսկ չհասկացա, թե ինչի մասին է նա խոսում։ Ես տե սա, որ նա ինչ-որ բան չի աս ում և պնդեցի, որ մինչև նա ինձ ճշմարտությունը չասի, մենք ոչ մի տեղ չենք շարժվի։Արդյունքում պարզվեց՝ մայրս, ում ես նորմալ, ադե կվատ կին էի համարում, սկսել է կնոջս «դաստիարակել»։
Ես տանը չեմ լինում, ուստի չեմ տեսել, բայց մայրս միշտ խոսացել է կնոջս վրա ։ Չնայած կինս՝ որպես տնային տնտեսուհի, վա տը չի։ Մենք միասին ապրել ենք մինչև հարսանիքը, այնպես որ ես գիտեմ, թե ինչի մասին եմ խոսում: Բայց մայրս, ըստ երևույթին, այլ կարծիք ուներ այս հարցում։
Անկեղծ ասած՝ կնոջս լիովին չէի հավատում, կար ծում էի, որ նա չա փազանցնում է։ Դե, միգուցե մայրս ինչ-որ խորհուրդ է տվել, բայց կինս ճիշտ չի հասկացել։Բայց, իհարկե, ես դա չասացի։ Կնոջս խնդրեցի, որ մի շաբաթ էլ դիման, ես նախագիծս կվերջացնեմ, կկարող անամ իրավիճակը կարգավորել։Կինս կծեց շրթունքը, բայց համաձայնեց դիմանալ։
Ակնհայտ էր, որ դա հեշտ չէր։ Մեկ շաբաթ անց ես հնարավորություն ունեցա համոզվելու, որ կինս չի չա փազանցրել։ Մայրիկն իսկա պես շատ յուրահատուկ սկեսուր էր դարձել: Ես նկատեցի, որ տանը միայն կինս է պատրաստում և միայն նա է մաքրում։
Ինձ համար սա լրիվ անակնկալ էր։ Մայրս այնպես էր անում, որ ոչ ես, ոչ հայրս չնկատենք դա: Ես երեք օր հետևեցի և հասկացա դա։ Այս ընթացքում ես լիովին համոզված էի, որ կինս ոչինչ չի հորինել։ Ես որոշեցի, որ մենք անպայման պետք է հեռանանք: մայրս լավ մայր է, բայց շատ վատ սկեսուր, իսկ ես չեմ հանդ ուրժի, որ կինս ն եղվի:
