Ինչպե՞ս էի ատում նրան երեխա ժամանակ: Նույնիսկ չէի ցանկանում դպրոց գնալ այդ Օլգայի պատճառով: Ու-թերորդ դասարանում նա կազմակերպեց իր սեփական ընկերությունը, որում ընդգրկված էին միայն «հանրա-ճանաչ» աղջիկները: Ինձ նման ակնոցավոր հասարակ աղջիկը, նրանց համար պարզապես իդեալական զոհ էր: Ինչեր ասես նրանք չեն արել:
Նրանք կեղտոտում էին իմ պայուսակը վաքսով, թաքցնում էին իրերս, պատռեցին վերարկուս …Այս ամենը շա-րունակվեց մինչև տասնմեկերորդ դասարան: Մայրս կտրականապես հրաժարվեց ինձ տեղափոխել այլ դպրոց: Նա հավատում էր, որ նման անհատներից թաքնվելը, եթե մեղավոր չեք, պարզապես վախկոտություն է: Ուսու-ցիչները ձևացնում էին, որ ամեն ինչ լավ է: Նրանք չէին ուզում ներգրավվել … Ես նույնիսկ չգնացի ավարտա-կան հանդեսի: Արագ հավաքեցի իրերս և փախա Մոսկվա՝ ինստիտուտ ընդունվելու և այս խմբավորման ոտըն-ձգություններից ազատվելու համար:
***
Մաշան հիմա լավ է ապրում: Նա ամուսնացավ շատ հարուստ տղամարդու հետ, դուստր ունեցավ: Նրանք ապ-րում են սիրով և ներդաշնակությամբ, առանց վեճերի և սկանդալների: Մաշան գնում է աշխատանքի՝ «ցուցա-դրելու» նոր զգեստները, դուստրը զբաղվում է բալետով և նկարչությամբ: Վերջերս նրա ընտանիքը տուն է գնել: Հիմա վերազինում են այն: Մաշան չի սիրում հիշել մանկությունը: Նա ծայրաստիճան հազվադեպ է լինում իր հայրենի քաղաքում: Նա չի ցանկանում հիշել անցյալը և կրկին իրեն անճոռնի ճուտիկ զգալ:
***
Եվ ահա ես ամուսնուս հետ շինանյութի խանութ եմ գնացել: Եվ այնտեղ այդ Օլգան հայտնվում է, ինչպես չարքը` ծխախոտատուփից: Ես պարզապես համրացել էի: Իսկ նա նետվեց ինձ գրկելու, սկսեց հաճոյախոսել ու ասում էր, որ ուրախ է տեսնել ինձ: Ես պարզապես ուսերս թոթվեցի: Այ քեզ բան, նույնիսկ Մոսկվայում կրկին հանդի-պեցի նույն Օլգային, որը տասնհինգ տարի առաջ ինձ բնավ կյանք չէր տալիս…
Նախկին դասընկերուհիս ընկերոջ հետ էր, որին ամուսինս շատ լավ գիտեր: Հետաքրքիր է, ինչ էր նա գտել Օլ-գայի մեջ … Մեր տղամարդիկ խոսեցին, Օլգան առաջարկեց հանդիպել ընկերական ընթրիքի շուրջ: Ես կտրուկ մերժեցի:Ամուսինս զարմացավ այս պահվածքից, բայց ես հստակ բացատրեցի նրան, թե ինչում է խնդիրը: Դրա-նից հետո Դավիթը տարուբերեց գլուխը և ասաց, որ նա մի քանի տարի ամուսնացած է իր ընկերոջ հետ:
Նրանք երեխա են ուզում ունենալ, բայց ամեն անգամ ձախողվում է: Բուժվում են միասին, բայց արդյունքներ չկան: Ինձ բոլորովին չէր հետաքրքրում իմ նախկին դասընկերուհու հետ կատարվողը: Ես չէի ուզում լսել նրա մասին: Ավելին` խորանալ նրա խնդիրների մեջ:Բայց մի քանի օր անց մայրս զանգահարեց և ասաց, որ պատա-հաբար հանդիպել է այդ նույն Օլգայի մորը: Մայրս սկսեց անկեղծորեն խղճալ նրան: Պարզվում է, որ դպրոցից հետո նա և իր ընկերությունը վարել են շատ չնորմավորված ապրելակերպ:
Օլգան հղիացել է ինչ-որ տղամարդուց, որը չէր պատրաստվում ճանաչել հայրությունը: Աղջիկը ձգել է մինչև վերջը և չի գնացել աբորտի, այլ հասցրել է արհեստական ծննդաբերության: Արդյունքում վիրահատությունն արվել է այնքան անփութորեն, որ նա չի կարողանա այլևս երեխաներ ունենալ: Օլգան որոշել է կապերը խզել անցյալի հետ և մեկնել Մոսկվա:
Ստացվում է, որ նա ամբողջ ճշմարտությունը չի ասում իր քաղաքացիական ամուսնուն: Այդ տղամարդը տառա-պում է, բուժվում է, բայց խնդիրը նրա մեջ չէ, այլ Օլգայի …Այժմ ես սպասում եմ, որ հարմար պահ լինի և կասեմ ամբողջ ճշմարտությունը: Չեմ խղճում նրան: Եթե նա նույնիսկ մի փոքր ափսոսար այն բանի համար, ինչ նա ա-րել էր մի քանի տարի առաջ ինձ հետ… իսկ այսպես… ազում նետվում է պարանոցիս, իբր լավագույն ընկերս է…
Իսկ եթե դուք լինեիք Մաշայի փոխարեն, կասե՞իք արդյոք նախկին դասընկերուհու գաղտնիքը:
