Վերջապես կարողացա ամուսնուս սովորեցնել իր հարազատներին ասել «ՈՉ», թե չէ․․․Ամուսինս չէր կարողանում իր հարազատնե-
րին մերժել ինչ-որ հարցում: Ուզու՞մ եք ապրել մեր տանը քանի դեռ սովորում եք կամ արձակուրդներին՝ Համեցեք: Ուզո՞ւմ եք որ նա
օգնի Ձեզ տեղափոծել Ձեր իրերը ինչպես բանվոր՝ Խնդիր չկա: Թող ընատնիքիդ և արի, որպեսզի մայրիկիդ տանես իր գյուղի տուն՝
Հիմա կգամ․․․Ամուսինս 30 տարեկան էր, նա սկսեց ինչ-որ բան հասկանալ: Վերջապես նա հասկացավ, որ բոլոր հարազատները ուղ-
ղակի օգտագործում են իրեն:Եվ, իհարկե,մի քանի նման գործողություններից հետո նրա հարազատները սկսեցին ամուսնուս արար-
քները ընդունել որպես պարտականություն, ինչ դուրս էր թույլատրելի սահմաններից։
Մենք հազվադեպ մեքենայով տեղ գնում: Մենք մեքենայով ճանապարհուդում էինք միայն ամռանը։ Տարվա մնացած մասը մեքենա-
յով միայն երեխայի հետ խանութ էինք գնում, այն էլ հազվադեպ, հիմնականում դա անում էինք քայլելով։Ամուսինս եղբայր ունի, ով
նույնպես մեքենա է վարում: Ամուսնուս եղբայրը որոշեց իր համար ժամանակակից արտասահմանյան մեքենա գնել: Իր մեեքնայով
ինչ-որ բան չէր տեղափոխում/ափսոսում էր/ և հաճախ վերցնում էր մեր մեքենան։Մի անգամ ես մեր մեքենայով երեխայիս հետ գնա-
ցել էի հարազատներիս տեսակցության: Այդ ժամանակ ինձ զանգում է ամուսնուս եղբայրը և հարցնում․
-Դու որտե՞ղ ես:
Ես պատասխանեցի, որ մեկնել եմ գործերով և կլինեմ միայն երկուշաբթի։Եվ նա ինձ ասում է, որ ես պետք է շտապ թողնել ամեն ինչ
և վերադառնալ, քանի որ նա պատրաստվում էր բազմոց գնել և տեղափոխման համար մեքենա է պետք:Ես հասկացա, որ նա մտա-
դրված է բազմոցը տեղաթոխել մեր մեքենայով։ Ես ի պատասխան ոչինչ չասացի և լուռ անջատեցի: Երբ ամուսինս էլ նրան մերժեց
այդ հարցում, նա մեզանից նեղացավ և 6 ամիս խռով մնաց։Ամուսինը հորաքույր ուներ, ում որդին ավարտում է ավագ դպրոցը գալու
էր մեր քաղաք բարձրագույն կրթություն ստանալու: Եվ ահա, ես սկսեցի անհանգստանալ դրա համար:
Տղայի հարազատները եկել էին մեր տուն բարձրագույն կրթության փաստաթղթերը հանձնելու և մեկ շաբաթ մնացին մեր տանը: Քն-
նությունները տղան հանձնեց, բարձր գնահատականներ ստացավ և ընդունվեց համալսարան:Եվ ահա եկավտղայի համար բնակա-
րան վարձելու հարցը: Հարազատները որոշեցին, որ վարձով բնակարանը գումար արժե, իսկ հանրակացարանում ապրել նա չի կա-
րող, քանի որ տղայի համար շատ դժվար կլինի/լվանալ, եփել, թափել և այլն/:
Մեր տանը ապրելը ուղղակի իդելական տարբերակ է: Ավելին, մեր տունը գտնվում է ոչ շատ հեռու: Եթե մեկ տարի առաջ ամուսնուս
ասեին, որ հորաքրոջ որդին պետք է ապրի մեր տանը,նա կպատասխաներ՝ «Այո, իհարկե, ոչ մի խնդիր»,սակայն հիմա նա ասաց, որ
մեր բանակարաը փոքր է և մենք չենք կարող հինգ տարի սովորելու ընթացքում նրան մեր տանը հյուրընկալել:Ամուսինս հասկացրեց
նաև իր մայրիկին,որ չի պատրաստվում թողնել ամեն ինչ և վազել նրա հետևից հենց զանգելուց անմիջապես հետո։Իր հետ կապված
ինչ-որ բան պլանավորելու դեպքում պետք է նախապես զգուշացնել․․․
