Տարեդարձիս օրը մի քիչ շուտ պառկեցի քնելու․ Կեսգիշերին արթնացա և լսեցի ամուսնուս ու նրա ընկերների խոսակցությունը․․․Ուղղակի ապշած եմ, ինչպես կարելի է
Այս պատմությունը հենց իմ մասին է, բայց խն դիրը՝ որին ես բա խվել եմ շատ տարած ված է մեր օրերում:Որքան էլ որ տարօրինակ հնչի,բայց իմ թշնամիները հենց ինձ հարազատ մարդիկ են,բայց եկեք սկսենք ամենասկզբից՝ բաց թողնելով այն, թե ինչպես ես սկսե-ցի կշռել 100 կգ, նշեմ նաև, որ իմ մինչ ամո ւսնանալը և դեռ դրա նից հետո երկար տարի ներ իմ քաշը միշտ եղել է 60 կգ, այնպես որ քաշիս ավելացումը բոլորը միանգամից նկատեցին, ես այն ժամանակ ես գրեթե 35 տարեկան էի և կարծում էի, որ իմ հարազատնե-րը ինձ կսիրեն այնպիսին, ինչպիսին ես կամ։
Իմ 40֊ամյակին ես հրավիրել էի մեր ընտանիքի բոլոր ընկերներին, մեր ծնողներին։ Հյուրերը շատ էին, և ես պատրաստել էի տարբեր տեսակի ուտեստներ, ոչ ոք ինձ չէր օգնում, ամուսինս ինչպես միշտ զբաղված էր համակարգչային խաղերով, իսկ երեխաներս գնա-ցել էին իրենց ընկերների հետ զբոսանքի։Երբ հյուրերը եկան,և ուրախությունն արդեն սկսվել էր, մայրս ինձ կանչեց սենյակ և ասաց, որ ես իմ ընկերուհիների ֆոնին չեմ համապատասխանում:Ես դա անտեսեցի և նորից վազեցի խոհանոց ուտեստները հյուրասենյակ տանելու համար:Գիտե՞ք, այդ պահին ես այդքան էլ գեղեցիկ տեսք չունեի, ես հագել էի մի մոխրագույն զգեստ, որն այնքան էլ գեղե-ցիկ չէր, խոհանոցի ջերմությունից դեմքս ամբողջովին կարմրել էր, իսկ ես արդեն շատ էի հոգնել:
Տոնակատարության ավարտին, երբ մնացել էին միայն ամուսնուս մի քանի ընկերներըլ, ես գնացի քնելու։Իսկ այդ ամենը ես գիտակ-ցեցի շատ ավելի ուշ:Գիշերվա կեսին, երբ ես արթնացա տեսա, որ ամուսինս դեռ չի պառկել քնելու։ Վեր կենալով ես բացեցի հյուրա-սենյակի դուռը ՝ հո ւսալով, որ նա այնտեղ քնած կլինի, բայց փոխ արենը լսեցի նրա և իր ընկերների խոսակցությունը։ Ընկերները նրան համոզում էին, որ ամուսնալուծվի ինձանից, ասում էին, որ ես իր մորից ավելի վատ տեսք ունեմ և որ այլևս չեմ կարող դառնալ այնպիսին, ինչպիսին նախկինում էի, իսկ ամուսինս ասաց.
Դեռ մի փոքր էլ կհամբերեմ, իսկ հիմա գնամ կովիս մոտ քնելու։ Ես արագ վազեցի և լուռ պառ կեցի անկողնուս մեջ։ Առավոտյան ես նրան ոչինչ չասացի։ Որոշեցի դիմել աղջկաս, որպեսզի նա ինձ օգնի` նիհարելու հարցում, մենք ընտրեցինք մարզասրահ և միասին պետք է գնայինք մարզումների։ Ես որոշեցի այլևս ոչ ոքի չասել այդ մասին, բայց մի քանի ամիս անց ես հասկացա, որ անիմաստ եմ տանջում ինձ՝ նման տղամարդու համար։ Եվ ահա 2020 թվականին իմ ծննդյանն օրը ես նստած եմ տանը միայնակ ամուսնալուծութ-յան վկայականը ձեռքիս։
Այդ ժամա նակ ես նիհարեցի 15 կգ֊ ով, ոչ ոք դա դեռ չէի նկատել, բայց ամո ւսնուս այլևս չէի ցան կանում տեսնել։ Ես ան միջապես հասկացա, որ ես այս վիճակում եմ հենց նրա պատճառով։ Նա հեռացավ մեր մյուս բնակարանն առանց որևէ բառ ասելու։ Այսինքն նա արդեն պատրաստ էր բաժանությանը, իսկ ես վերջապես հանգիստ սկսեցի շնչել, չէ֊որ հենց նա էր պատճառը, որ ես մոռացել էի իմ արտաքին տեսքի մասին։ Հիմա ես հարյուրավոր ուտեստնեի չեմ պատրաստում, չեմ վազվզում շորերն ու արդուկը ձեռքիս, ես պարզապես ապրում եմ։ Իմ երեխաներն ինձ հասկանում են և ասում, որ իրենք չեն թողնի ինձ մենակ։