Թոմաս Էդիսոնն ասել է, որ ամենաճիշտ ճանապարհը դեպի հաջողություն,դա նույն ճանապարհով նորից գնալն է: Եթե ծանոթանանք նրա կեսագրությանը, ապա դժվար չէ հասկանալ, որ ասվածը ճիշտ է: Քչերը գիտեն, որ իր հաջողությունների համար նա առաջին հերթին պարտական է իր մորը, որը հավատում էր որդուն ամբողջ հո-գով:Այս պատմությունը թափառում է համացանցերում, բայց անհայտ է նրա ճշմարտության փաստը:
Մի անգամ երիտասարդ Տոմասը վերադառնում է դպրոցից և մորն է տալիս մի գրություն, որը գրված է լինում ուսուցչի կողմից: Մայրը կարդալով այն, սկսում է լացել, և հետո սկսում է կարդալ այն բարձրաձայն.
– Ձեր որդին տաղանդ է: Այս դպրոցը տղայի համար շատ թույլ է, և այստեղ չկան այնպիսի ուսուցիչներ, որոնք կարողանան ինչ-որ բան սովորեցել: Խնդրում եմ, ուսուցանեք նրան ինքներդ: Շատ տարիներ հետո, երբ Էդիսո-նի մայրն արդեն կենդանի չէր, իսկ ինքը դարձել էր դարի ամենահայտնի գիտնականներից մեկը, մի օր սկսեց փորփրել ընտանեկան արխիվը, և հանկարծ նրա ձեռքում հայտնվեց այդ գրությունը:
Նա բացեց այն և կարդաց: Գիտնականը սկսեց լացել և չէր կարողանում զսպել արցունքները մի քանի ժամ: Որից հետո օրագրում գրեց.
– Տոմաս Ալվա Էդիսոնը եղել է մտավոր հետամնաց երեխա, որն իր հերոս մոր շնորհիվ դարձավ տաղանդավոր: Մայրերը – նրանք միակ կենդանի էակներն են աշխարհում, որոնք անսահման ու անշահախնդիր սիրում են երենց զավակներին՝ անկախ ամեն ինչից:
Սիրեք, հարգեք և գնահատեք ձեր ՄԱՅՐԵՐԻՆ, քնի որ նրանք Ձեզ համար ՄԻԱԿՆ են:
