Տղաս իր հաշվին տարեկան 2 անգամ առողջարան է ուղարկում յնոջ ծնողներին, իսկ ինձ․․․Հրաժարվեց անգամ կոմունալների վճարման հարցում ինձ օգնել։ Իմ երե խաները ժամա նակ ունեն ամեն ինչի համար, բացի ինձա-նից.. Ես ու ամուսինս որդի ու դուստր ենք դաստիարակել, հետո խնամել ենք մեր թոռ ներին, իսկ այսօր ես մե-նակ եմ ապրում, ամո ւսինս կյանքից հեռացավ 5 տարի առաջ …
Թոշակը հազիվ բավարարում է դեղերի, կոմու նալ վճարում ների և հացի համար: Մի անգամ ես որդուս ակնար-կեցի, որ նա և իր քույրը օգնեն վճարել կոմունալները, գոնե որոշ չափով, չէ որ իմ մա հից հետո այս բնակարանը նմալու է իրենց։ Բայց որդին ձեւացրեց, թե ոչինչ չի հասկանում ու հեռացավ:
Տղաս մեծ գումար է վաստակում, և ես շատ ուրախ եմ նրա համար: Ամեն տարի նրանք մեկնում են հանգստի 2-3 անգամ: Բայց նա չցան կացավ մի երկու կոպեկ հատ կացնել իր մոր կոմունալ բնակարանի համար:Դուստրս նույնպես բավականին ապահովված է: Նա իր 13-ամյա դստերը ավելի շատ գրպանի փող է տալիս, քան իմ թո-շակն է:
Որդիս իր հաշվին տարվա մեջ երկու անգամ առողջարան է ուղարկում կնոջ ծնողներին։ Ես դրա դեմ ոչինչ չու-նեմ, թող օգնի ում ուզում է: Բայց շատ վի րավորա կան է, որ նա չի կարող մի երկու կոպեկ հատկացնել իր իսկ մորը, ինձ ավե լին պետք չէ:Ես հիշում եմ, թե ինչպես էինք մենք ճամ փորդում, երբ ամուսինս դեռ կենդանի էր: Թոռնիկներիս համար նվերներ էինք բերում և շատ ու շատ տարբեր բաներ:
Ես և ամուսինս ամեն ինչ արել ենք, որ մեր երեխաները անհոգ և ապահովված լինեն,բայց երևի ճիշտ չենք դաս-տիարակել նրանց։ Իմ կյանքում միայն մեկ մարդ է մնացել ՝ հարևանուհիս Լիզան։ Նա ինձ օգնում է այնքան, որ-քան կարող է: Նա արտերկրում երեխաներ ունի, նրանք գումար են ուղարկում մորը: Լիզան միշտ փորձում է օգ-նել ինձ։ Ես շարունակ մի հարց եմ տալիս ինքս ինձ․ որտեղ եմ սխալվել։
