Տղես էկավ տուն ու ասեց, որ ընտրած աղջիկ ունի․ Որ իմացա գյուղից ա․․․Էդ էր պակաս, որ գեղացու հետ սեղան նստեմ

Տղես էկավ տուն ու ասեց, որ ընտրած աղջիկ ունի․ Որ իմացա գյուղից ա․․․Էդ էր պակաս, որ գեղացու հետ սեղան նստեմ։ Տղես սով որում ա համալսարանում, արդեն չորրորդ կուրսում ա: Էս տարի ավարտում ա: Մի քանի օր առաջ տղես ասեց, որ ընտրած աղջիկ ունի ու ուզում ա ամուսնանա:

Աշխարհով մեկ եղա:Ծնողի համար դրանից լավ բան: Տղես հիացած պատմում էր, թե ինչքան խելոք աղջիկա, ամաչկոտ, համեստ: Հարցու փորձ արեցի, թե որտեղիցա, ծնողներն ինչով են զբաղվում: Տղես ասեց.

-Մամ ջան գյուղիցա, ծնողներն էլ գյուղում են ապրում, հող են մշակում, կով ու ոչխար են պահում՛ Աղջիկն էլ քաղաքում վարձով ա ապրում, եկելա քաղաք սովորելունպատակով: Հիմա երրորդ կուրսում ա:

-Վա՜յ, ասում են ինչից փախնում ես գլխիդա գալիս, իսկը իմը եղավ: Էս էդ գեղացիներից տրաքում եմ, դրանց բռի չոբան աղջիկներին տանել չեմ կարողանում, դրանք ֆայմ չունեն: Որտեղի՞ց ունենան, որ կովից ու ոչխարից էն կողմ բան չեն տեսել: Բա դրանց բարբառ ները:

-Ֆու՜: Մենակ էդ էր պակաս, որ գեղացի խնամու հետ սեղան նստեմ ու մարդկանց էլ ներկայացնեմ, որ իմ խնամինա, ամոթից գետի-նը կմտնեմ: Տղուս ասեցի, որ էդ աղջկան մտքից հանի: Մեր տուն գեղցի հարս չի մտնի: Զարմանում եմ քաղաքի կուկլա աղջիկներին թողած, իմ տղեն ինչա գտել էդ բռի չոբանի մեջ: Ոչ տեսել եմ, ոչ էլ ուզում եմ տենամ:

Եթե հավանեցիք այս գրառումը կիսվեք Ձեր ընկերների հետ.
GOOD LOOKING NEWS