Քանի դեռ եղբայրս տանը չէր, որոշեցի պատահական այցելել սիրելի հարսիկիս․ Մտնելով տուն՝ տեսածիցս սարսափեցի․․․

Քանի դեռ եղբայրս տանը չէր, որոշեցի պատահական այցելել սիրելի հարսիկիս․ Մտնելով տուն՝ տեսածիցս սարսափեցի․․․ Երբ մենք դեռ համալսա րանում էինք, եղբայրս անընդհատ ասում էր, որ ուզում է իր կինը մաքրասեր լինի, ով դեմ չի լինի իր կոշիկները հանել, լվանալ ոտք երը և ուտելիք բերել սկուտեղի վրա։ Ես զգացի, որ նա ոչ էե կին, այլ ծառա է ուզում, բայց մենք չենք կենտրոնանա դրա վրա։

Այս խոսակցությունից մի քանի տարի անց եղբայրս, այնուամենայնիվ, հայտնեց, որ իր համար իդեալական աղջիկ է գտել։ Ինձ համ ար հետաքրքիր դարձավ, թե ով է նա, ուստի ես նրանց իմ տուն հրավիրեցի։ Եղբորս ընտրած աղջիկը ինձ առաջին հայացքից շատ տարօր ինակ թվաց։

Նրա հայացքը ինչ-որ չափով հա լածված էր։Եվ այսպես, ես վերցրեցի երեք բաժակ, դրեցի սեղանին, միացրեցի թեյնիկը, որպեսզի խմե լու բան լինի, մինչ մենք զրուցում էինք։Այդ ժամանակ հարսս սկսեց զննել այս բաժակները և այդպես նստեց 5 րոպե։Մինչ եղբայրս պար ծենում էր, թե ինչ լավ աղջիկ է ճա րել, նա վեր կացավ ու առանց խոսք ասելու գնաց այս բաժակները լվանալու։

Եղբայրս միայն հպարտորեն գլխով արեց նրա ուղղութ յամբ։Բայց ինձ դուր չեկավ նրա արարքը։ Սակայն ես նախընտրեցի լռել՝ վիճաբ անություն չառաջացնելու համար։ Հարսանիքից հե տո նորապսակներն սկեցին ապրել երկու սենյականոց տանը, որը եղբայրս վարձել էր հարսանիքից առաջ։

Այդ ժամանակ նա արդեն աշխատանք էր գտել և կարող էր միայնակ ապահովել ընտանիքի կարիքները, ուստի կինը կարող էր չաշխա տել։ Հարսս, ինչպես սկզբում էր լուռ, այդպես էլ մնաց մինչև վերջ։ Նույնիսկ տունը մաքրելիս չէր զանգում, որ խոսի մեզ կամ իր ընկեր ուհիների հետ։ Մենք գիտենք, որ բոլոր տնային տնտեսուհիները սիրում են այդպես անել:

Մի օր որոշեցի ինքս այցելել նրանց, պարզել,թե ինչպես են իրենց գործերը։Ես նման կարգապահություն չեմ տեսել նույնիսկ բանակի մա սին ֆիլմերում։Կոշիկները պետք էր հանել շեմին, բոլոր հյուրերը միշտ հագնում էին միանգամյա օգտագործման հողաթափեր, բնակա րանում ինչ-որ բո ւժիչ մթնոլորտ էր:

Ամեն ինչ մաքուր էր և ստերիլ, ինչպես լավագույն հի վանդանոցներում:Ես ուզում էի բարձով աթոռի վրա նստել, բայց հարսս ասաց, որ դա դեկորատիվ է և չի կարելի նստել դրա վրա և վերցրեց բարձը։ Իսկ ինչո՞ւ են անհրաժեշտ այս դեկորատիվ բարձերը, եթե դրանք չեն կատարում իրենց հիմնական գործառույթը։ Ես հարգում եմ եղբորս ընտրությունը և ընդունում այն։

Ոչ մի դեպքում ես նրանց ընտանեկան կռվի պատճառ չեմ դառնա, բայց հարսիս չափից դուրս մաքրասիրությունն արդեն նյարդերիս վրա է ազդում։

Եթե հավանեցիք այս գրառումը կիսվեք Ձեր ընկերների հետ.
GOOD LOOKING NEWS