Քույրս արդեն երկար ժամանակ է ապրում է մորս բնակարանում․ Երբ նրան ասացի, որ իմ մասնաբաժինը պետք է տա․․․Այնպիսի պատասխան տվեց, որ մինչ օրս շոկի մեջ եմ

Քույրս արդեն երկար ժամանակ է ապրում է մորս բնակարանում․ Երբ նրան ասացի, որ իմ մասնաբաժինը պետք է տա․․․Այնպիսի պատասխան տվեց, որ մինչ օրս շոկի մեջ եմ

֊Քույրս և ես ասես գրեթե հասակակիցներ ենք, — պատմում է 33-ամյա Դաշան,

֊ Անյան երկու տարով մեծ է ինձնից:

Մանկության տարի ներին և կռվում էինք և ընկեր ներ էինք, ինչպես բոլորը: Մենք շատ մտե րիմ էինք և առանց իրար չէինք պատկե-րացնում մեր օրը։ Լավ է, որ ծնողներս ողջ չեն և չեն տեսնում մեր այսօրվա վեճերը: Հայրիկս վաղ էր մահ ացել, 45 տարեկան հասա-կում,այդ ժամանակ ես ավարտում էի դպրոցը,իսկ Անյան արդեն աշխատում էր:Աղջիկներ ու մայրը արդեն սովորեցին ապրել առանց հոր: Աղջիկներն ամուսնացան, երեխաներ ունեցան, իսկ նրանց մայրը միայնակ ապրում էր իր բնակարանում։

֊Մայրս մեզ լքեց, երբ արդեն 60 տարեկան էր:

Դրանից որոշ ժամանակ առաջ Անյան ամո ւսնալուծվեց և դստեր հետ եկավ մայրիկի տուն և այդ ժամ անակ էլ իմացավ նրա հիվան-դություն մասին: Այդ օրվանից էլ Անյան բնակվում է մեր ծնողների բնակարանում:Ես այդ ժամանակ ապրում էի ամուսնուս և 10-ամ-յա որդուս հետ`սկեսրոջս բնակարանում: Ամռանը սկեսուրս մեկնում էր գյուղ,իսկ ձմռանը նրա բնակարանը վերածվում է մրջնաբույ-նի, որտեղ բոլորը հավաքվում են 45 քառակուսի մետրի վրա:

֊ Ամեն ինչ այնքան արագ ստացվեց ես դեռ ուշքի չէի եկել մորս մահից հետո։Սկզբում ես Անիային ոչինչ չէի ասում, նա դեռ ստրեսի մեջ էր ամուսնալուծությունից հետո։ Իսկ հետո կար նաև Սաշան (իմ զարմուհին), նա շատ անհանգիստ և լացկան էր դարձել, նա ընդամենը 9 տարեկան է, բայց արդեն անցել էր այդպիսի սթրեսի միջով. ծնողների վեճերը, տատիկի հիվանդությունը, թաղումը․․․

Բայց ժամա նակն անցնում էր, իսկ Ան յան իր դստեր հետ հանգիստ ապրում էր հայր ական բնակարանում և ոչինչ չէր խոսում տան փոխանակման կամ վաճառքի մասին:Դաշան մի օր զգուշորեն անդրադարձավ այս թեմային, որին քույրը պատասխանեց.

֊ Ի՞նչ ես խոսում, ո՞ւր գնամ` փողո՞ց, ուզում ես երեխային տնից վտարե՞լ: Դաշան ասաց, որ առաջին հերթին, նրանք կարող են բնա-կարան վարձել, իսկ երկրորդ՝ Սաշան ունի հայր, որը վճարում է ալիմենտ։

֊ Հիմա չգիտեմ, թե ինչ անեմ: Մի կողմից ես ինձ վատ եմ զգում, կարծես քրոջս և դստերը շպրտում փողոց: Բայց մյուս կողմից ես ինձ խաբված եմ զգում: Գոնե Անյան տար մեզ գումարի կեսը, ոիպեզսի մենք կարո ղանայինք սկեսուրիցս առանձին ապրել։ Կվերցնեինք հիպոտեքով բնակարան կեսը այդ գումարով կփակեինք, իսկ մնացածը մենք ինքներս կվճարեինք։

-Դաշան շատ անհանգիստ է, որ քույրն ամեն ինչ թշնամանքով է ընդունում։

Եթե հավանեցիք այս գրառումը կիսվեք Ձեր ընկերների հետ.
GOOD LOOKING NEWS