Օրեր առաջ ընկերս ծնողների հետ եկել էր մեր տուն մերոնց հետ ծանոթանալու․ Էդ օրվանից մերս մի տեսակ ա․․․Ինչ-որ բան եմ կասկ ածում, բայց վախենում եմ խոսամ։ Վերջապես երկու տարի ընկերությունից հետո ընկերս իրա ծնողներին վերցրեց ու եկավ մեր տուն՝ մերոնց հետ ծանոթանալու:
Ես մտածում էի որ ամնե ինչ շատ լավ պիտի անցնի, շատ լավ պիտի իրար հասկանանք, բայց ամեն ինչ ղավ ընդհակառակը: Մի տեսակ անընդհատ կոնֆլիկտնռր էին լինում մեր մամաների ու պապաների միջև: բայց ոնց որ հատուկ կռվեին ինչ որ բան ակնարկելով իրար:
Արդեն չեմ ջոգում որնա լավը որը չէ:Իրանց գնալուց հետո մամայիս հարցրի թե ինչի միանգամից մի տեսակ էղավ երբ տեսավ ընկերոջս պապայինԼ ինքը հարցը ցրեց ու գնացխոհանոց: Տենց էլ ինձ չպատասխանեց ու չպատմեց, բայց ես ինչ-որ կիրք զգացի իրանց մեջ:
Ու հիշեցի որ, մամաս պատմում էր դպրոցումմ մի սեր ա ունեցել, երկար տարիներ չի կարողացել մոռանա իրան, տանջվել ա շատ: Ու իրան քերկուսն էլ իրար տարիքին են: Ախր ո՞նց, գոնե իմանայի էս ենթադրություններս ճիշտ են թե չէ, չնայած շատ հնարավորա որ ճի շտ են:
