Օրեր առաջ կինս տուն վերադարձավ ամբող ջովին գունատված ու սարսափելի դողում էր․ Հարցրեցի ինչ է պա-տահել․ Երեկ երեկոյան կինս եկավ տուն, սարսափելի դողում էր,գունատ էր և վախեցած հայացքով…Հարցրեցի՝ ինչ է եղել: Նա պատմեց.
Աշխա տանքից հետո գնացի ընկերու հուս տուն, ով ապ րում է Երևանին մոտ գտնվող փոքր գյուղում (անունը չեմ նշում): Ճա նապարհը լավն է, բայց տներ գրեթե չկան: Հետ գա լուց տեսա, որ 3 երիտա սարդներ քայլում են 13-14 տարեկան աղջկա հետևից, քաշքշում են նրա ձեռքից:
Կանգ առա, սիրտս տեղից դուրս է թռնում, փորձում եմ հասկանալ, թե ինչ է պետք անել:Բացեցի դուռը, մի ձեռ-քիս մեջ պահել էի գազով բալոնչիկս: Մի ոտքս դրեցի գետ նին և որքան հնար ավոր է համոզիչ ձայնով ասացի.
-Արմինե, ինչի՞ ես էս ուշ ժամին միայնակ գնում տուն: Արի նստիր մեքենան:
Բարեբախ տաբար, աղջիկը հասկացավ և արագ նս տեց մեքենան: Երեխան շատ վախեցած տեսք ուներ: Կա-մաց ձայնով ասաց, թե որ կող մում է իրենց տունը: Երբ տեղ հասանք, աղջիկը ամուր գրկեց ինձ և ասաց.
-Անունս Մարիամ է…շնորհակալ եմ ձեզ:
Ես միայն հետո սկսեցի լիար ժեք գիտակցել, թե ինչ կարող էին աղ ջկա հետ անել այն ստոր երիտաս արդները: Իմ կողմից էլ ուզում եմ ասել, որ մենք չենք էլ պատկե րացնում, թե կրիտի կական իրավի ճակում ինչի ենք ըն-դունակ: Խորհուրդ եմ տալիս բոլորին, որ ձեզ մոտ ունենաք ինքնապաշտպանության որևէ միջոց, բայց այն օգ-տագործելու կարիք չլինի:
Հիշեք, որ մեր աշխարհը կփրկվի մարդկանց բարության և անտարբեր չմնալու շնորհիվ:
