Խաչի վրայ Հօրդ աւանդած հոգիդ
թող ինձ դէպի Քեզ առաջնորդի շնորհիդ մէջ:
Ո՛չ զղջացած սիրտ ունեմ, որ ճանապարհ ընկնեմ Քեզ փնտրելու,
ո՛չ ապաշաւ, ո՛չ գորով:
Արցունքներ չունեմ Քեզ աղօթելու համար:
Հոգիս մառախլապատ է, սիրտս՝ ցրտաշունչ,
ես ընդունակ չեմ Քո հանդէպ սիրոյ արցունքներով այն ջերմացնելու:
Բայց Դու, Տէր Յիսուս Քրիստոս, Աստուած իմ,
տո՛ւր ինձ անմնացորդ զղջումը,
ապաշաւը սրտի,
որպէսզի ամբողջ հոգովս ճանապարհ ընկնեմ Քեզ փնտրելու:
Թող որ մենք արժանի լինենք այդ պայծառութեանը,
մարդասիրութեանդ շնորհիւ եւ շնորհիդ օգնութեամբ,
ո՜վ Յիսուս Քրիստոս, Փրկիչ մեր,
յաւիտեանս յաւիտենից:
Ամէն:
