Ամեն ձևով փորձում եմ բացել տղայիս աչքերը, իսկ հարսս․․․Նա ամեն ինչ շրջում է իմ դեմ, իսկ տղաս կարծես կույր լինի։
Չգիտեմ, որդիս կույր է թե հիմար․․․ Կինն ար դեն մի ամիս է ուրիշի հետ սիրա վեպ ունի, իսկ նա չի նկա տում։ Բնական է, որդիս աշխատում է, հոգնում, ուշ ժամի գալիս տուն, բայց ես տանն եմ, տեսնում եմ ամեն ինչ։ Ար-դեն 1 ամիս հետևում եմ նույն տեսարանին․ հարսիս տուն են բերում արծաթագույն մեքենայով։ Ես նույն իսկ վիճել եմ հետը, բայց ապարդյուն։
Իսկ վերջերս նա ընդհանրապես անցավ բոլոր սահմանները։Հար սիս բերե ցին նույն արծաթագուն մեքենայով, բայց այդ անամոթը չէր շտա պում իջնել։ Երևի 5 րոպե անցավ, նոր միա յն դուրս եկավ մեքե նայից։ Երբ եկավ տուն, ես հայտնեցի նրան իմ կարծիքը, որ հարիր չէ ամուս նացած կնոջը ուրիշի մեքե նայի մեջ նստելը։ Ի պա-տասխան՝ հարսս հարձակվեց ինձ վրա, սկսեց գոռալ ու ասեց, որ քիթս չխոթեմ իր անձնականի մեջ, իսկ մեքե-նայի մեջ իրենք իբր աշխա տանքային հարցերն էին քննարկում։
Այսինքն, ամբողջ աշխատանքային օրը բավական չէ, պիտի մեքենայի մեջ նս տեն շենքի դիմաց ու քննար կեն․․․ Իսկ ինձ թվում է, որ այնտեղ ուրիշ բաներ էին կատարվում․․․Երեկո յան եկավ որդիս, ու դեռ դռնից առաջ չեկած՝ սկսեց բարկանալ ինձ վրա։ Ես նեղացրել էի նրա թանկագին կնոջը, ով՝ տխուր լինելով, հրաժար վեց ընթրել։
Ես ակնարկեցի, որ նրա կնոջ վարքի մասին արդեն հարևաններն են սկսել խոսել։Իմ հիմար որդին վստահում է կնոջը։ Նա ասաց, որ ես պիտի հար գեմ իր ընտ րությունն ու իր կարծիքը։ Նա ստ իպեց, որ հարսիցս ներո ղութ-յուն խնդրեմ։Ընկերուհիներիս հետ քննար կեցինք տեղի ունեցածը։ Նրանք ինձ հետ համա միտ են․ ոչ մի գործ-ընկեր մի ամիս շարունակ հենց այնպես տուն չի տանի որևէ մեկին։
Հարևանուհիս խորհուրդ տվեց ամեն ինչ պատմել որդուս, բացել աչքերը, բայց ես մտավախություն ունեմ, որ նրանք կարող են վիճել ու հաշտվել, իսկ ես կկորցնեմ որդուս։ Չէի ցանկանա խզել կապը միակ երեխայիս հետ․․․
Ի՞նչ անեմ․․․ իսկ եթե ճիշտը պատմելն է․․․ թե չխառնվեմ ինձ չվերաբերվող գործերին։ Հարսիս անամոթությունն ինձ հանգիստ չի տալիս, բայց որդուս էլ խղճում եմ․․․
