Ամուսինս իրեն շատ տարօրինակ էր պահում․ Պար զվեց, որ սիրուհի ունի, բայց ամենասար սափելին այն էր, երբ իմա ցա, թե ով է նա․․․ՄԵնք ծանոթա ցանք, երբ 17 տար եկան էի: Սերգեն իմ կյանքի առաջին և միակ տղամարդն է: Թվում էր, թե ոչ ոք և ոչինչ չի կարող քանդել մեր հարաբերությունները: Առաջին հերթին իմ երջանկությամբ կիսվեցի մանկությանս ընկերուհու՝ Նելլիի հետ:
Հենց նա էլ դարձավ իմ հարսնաքույրը: Մի տարի անց ծնվեց մեր աղջիկը, և ընկերուհիս կարծես նրա հարազատ մորաքույրը լիներ: Ժամանակի հետ նկատեցի, որ ամո ւսինս Նելլիի հանդեպ չափից մեծ ուշադրություն է ցուցաբ երում. մեքենայից իջնելիս մեկ նում է ձեռքը, սկզբից մինչև վերջ նստում է մեզ հետ, երբ ընկերուհիս մեզ հյուր է գալիս, մեծահոգաբար հյուրասիրում նրան:
Դա զարմանալի չէր լինի այն դեպքում, եթե ամուսինս բոլորի հանդեպ լիներ այդպես: Բայց ոչ, Նելլիի հանդեպ վերաբերմունքն այլ էր: Մի օր մայրս մեր տանն էր, երբ կրկին եկավ Նելլին:Հաջորդ օրը զանգեց մայրիկս և ասաց,որ իրեն դուր չի գալիս, թե ինչպես է Նելլին նայում ամուսնուս, խորհուրդ տվեց հետու մնալ նրանից:
Ես գիտեի, որ մայրս ճիշտ է ասում,բայց մինչ այդ պահը փորձում էի չնկատել այդ ամենը:Ժամանակի ընթացքում հեռվացա ընկերու-հուցս. մենք գրեթե չէինք հանդիպում, ամսվա մեջ 1-2 անգամ էինք զրուցում հեռախոսով: Սակայն այլ խնդիր առաջացավ. ամուսինս սկսեց ուշ վերադառնալ տուն, ասում էր, իբր աշխատանքը շատ է: Ես չհավատացի նրան, որոշեցի հետևել:
Բնականաբար, ոչ մի գործ էլ չկա, գրասենյակից դուրս գալուց հետո նա գնաց…Նելլիի տուն:Մայրս ասում է, որ պահեմ ընտանիքս՝ հանուն երեխայիս, ամուսնուս ոչինչ չասեմ, քանի որ դա ժամանակավոր է, բայց չեմ կարողանում ապրել հանգիստ՝ իմանալով, որ ինձ դավաճանում են:
