Ամուսնուս սիրուհու ու իմ դավաճանված լինելու մասին իմանալով, որոշեցի անկեղծանալ ու կիսվել սկեսուրիս հետ․ Չէի մտածում, որ նա արդպես կարձագանքի այդ նորությանը․․․
Երբեք չէի մտածի, որ կարող եմ այս կերպ պատմել կյանքիս մասին, առավել ևս խոսել այսքան անձնական թե-մայի շուրջ:Ես արդեն 4 տարի ամո ւսնացած եմ: Ի սկզբանե սկեսուրիցս առանձին ենք ապրել: Ամո ւսինս ուղ-ղակի անթերի էր: Ես չէի հավատում, որ նման տղամարդու եմ հադիպել: Նա ինքը վերանորոգեց մեր տունը. ցե-րեկն աշխատում էր, իսկ երեկոյան պաստառներ փակցնում և սալիկապատում սանհանգույցը:
Նա ինձ երբեմն նույնիսկ երես էր տալիս՝ առավոտյան նախաճաշ պատրաստելով:Բախտս բերել էր նաև սկեսու-րիս հարցում: Մեզ շատ էր օգնում, չէր խառնվում մեր անձնական գործերին: Սակայն շուտով ամեն ինչ փոխվեց: Ես ունեցա առաջնեկիս: Կարծում էի, որ սա է իրական երջանկությունը: Ծննդաբերությունիցս հետո ամուսինս փոխվեց, կարծես ուրիշ մարդ լիներ: Նա դյուրագրգիռ և պարփակված էր դարձել: Իսկ ավելի ուշ իմացա դրա պատճառը. զբոսնում էի այգում որդուս հետ, երբ հանկարծ տեսա ամուսնուս…մի կնոջ հետ գրկախառնված:
Դա ինձ համար սարս ափելի մեծ ցավ էր…Այդ օրը նրան ոչինչ չասացի: Առավո տյան գնացի սկեսուրիս տուն, կարծում էի ինձ կօգնի, կխոսի որդու հետ, նրան խրատներ կտա…Սկեսուրս բացեց դուռը, տեսավ, որ արցուն-քոտ աչքերով եմ և հուզված: Ներս կանչեց, ջուր տվեց և նստեցրեց ինձ:Երբ մի քիչ հանգստացա, պատմեցի նա-խորդ օրվա տեսածս:
Ի զարմանս ինձ՝ սկեսո ւրս շատ հանգիստ և սառը տոնով ասաց, որ պիտի համա կերպվեմ, այսօր շատ կանայք են ապրում նման ամուսինների հետ և չեն բողոքում: Դրա մեջ ոչ մի սարսափելի բան չկա: Նաև հավելեց, որ եթե չեմ ուզում, որ որդիս առանց հոր մեծանա, պիտի լռեմ:
Խնդրո ւմ եմ, դուք ինձ օգնեք մի խորհո ւրդով…հիմա իսկապես մոլորվել եմ…
