Այգու միջով քայլում էի, մեկ էլ վախեցած կնոջ ճիչ լսեցի․ Շրջվեցի, որ տեսնեմ ինչ ա եղել, տեսածիցս քարացա․․․ Այս պատմությունը ինձ հետ պատահեց գրեթե մեկ տարի առաջ։ Ես խանութից տուն էի գնում այգու միջով: Եվ հանկարծ լսեցի վա խե ցած կանացի ճիչ.
-Անմիջապես հեռացիր շան մոտից:
Ես շրջվեցի և քարացա տեղում։ Փոքրիկ տղան գրկել է մեծ, կեղտոտ թա փա ռական շանը։ Շունը սա րս ափելի տեսք ուներ։ Ես սկսեցի մտածել՝ ինչպե՞ս կարող եմ օգնել երեխային։ Կարո՞ղ եք նրան դուրս բերել այս իրավիճակից:Ես սկսեցի կամաց մոտենալ։Շունը սկսեց հաչել ինձ վրա։
Այս պահին տղային հաջողվել է իր փոքրիկ ձեռքը մտցնել շան բերանը։ Բոլորը ապ շած էին դրանից՝ ինքը շու նը, ես և երեխայի մայրը։ Մենք պարզապես չգիտեինք, թե ինչ անել:
-Ինչ լավն ես դու: Դուք այնքան գեղեցիկ ես: Արի գնանք մեզ մոտ։ Մենք քեզ հետ միասին կլողանանք լոգարանում: Արի գնանք, դու շատ լավն ես, շնիկ: — ուրախ ասաց տղան շանը:
Շունը հանկարծ մի տեղ վազեց, բայց շուտով վերադարձավ։ Այս ընթացքում փոքրիկի մայրիկի հետ կարողացանք վազելով մոտենալ նրան ու բռնել նրան։Շունը փոքրիկին մեծ ոսկոր է բերել։
-Ուլա՜ Նա ինձ ոսկոր է տվել: Մայրիկ, խնդրում եմ, մեզ հետ վերցնենք նրան: Նա կլինի իմ ընկերը:
Անցել է մեկ տարի։ Ես արդեն մոռացել էի այս պատմությունը. Նորից քայլում էի այգու միջով և տեսավ նույն շանը, միայն մաքուր, գեղե ցիկ վզկապով: Հիմա այս աշխարհում շատ ավելի երջանիկ մարդիկ կան՝ մի փոքրիկ տղա, նրա մայրը և ես, իհարկե։ Կարծում եմ երջա նիկ է նաև շունը, որն այժմ այնքան լավ է խնամված և այժմ այնքան սիրված:
