Ապրում եմ բարձրահարկ շենքի 4-րդ հարկում․ Օրեր առաջ լուսամուտները սրբելիս․․․
Ես 4-րդ հար կում եմ ապրում։ Մի անգամ պատուհան ներս էի լվանում։ Իսկ պատուհան ներիս տակ, ա սեմ, որ լուսամու տիս տակ սիզամար գեր են աճում։ Ուրեմն, թե ոնց եղավ, բայց մեկ էլ զգում եմ՝ ընկնում եմ պատուհա-նից ցած՝ ուղիղ սիզամարգերի մեջ․․․ Ի զար մանս ինձ ու հար ևաններիս, ընկելս ու վեր կենալս նույն է լինում։
Ուրեմն ընկա, ինձ թափ տալով ու հայհոյանքներ տեղալով վեր կացա ու գնացի տուն։
Երբ ամուսինս դուռը բա ցեց (ի դեպ, ընկնելուս պահին նա մեր դռան կող պեքն էր սարքում) աչքերը վրաս չռած՝ մեռավ հարցնելով՝ թե իրեն շրջանցելով՝ ոնց եմ հաջողացրել դռնից դուրս գալ։Իսկ երբ նա հաս կացավ ասածնե-րիս իմաստը․․․
Ինչ երկարացնեմ․ ես մեջքի վնաս վածք եմ ստացել, լիքը քերծվածք ու կապտուկներ վաս տակել։ Իսկ ամուսինս՝ ուշաթափություն,սպիտակ մազա փունջ ճակատին,նյարդային խան գարում,տախիկարդիա ու մի շաբաթ՝ ստա-ցիոնար բուժում հիվան դանոցում։
Իսկ հիմա գուշակեք՝ ընկնելուցս հետո ով էր ում համար նարինջ տանում հիվանդանոց․․․
