Արդեն շուրջ 3 տարի միաժամանակ հանդիպում եմ 2 տարբեր տղամարդկանց հետ, այնինչ շատերը անգամ մեկին չեն կարողանում իրենց կողքին պահել․․․
Արսենն ինձ հետ մտերմանալու անդադար փորձերը սկսել էր դեռ համալսարանի առաջին կուրսից:Նա միշտ գա-լիս էր այնտեղ, որտեղ ես էի, օգնում էր ուսման մեջ և ոչ մի հարցում ինձ չէր մերժում:Ես այդ ժամանակ ինքնա-մոռաց սիրահարված էի մեր զուգահեռ կուրսից մի երիտասարդի, իսկ Արսենն ինձ համար ուղղակի ընկեր էր:
Ես ապագայի պլաններ էի կազմում և համոզված էի, որ իմ ընտրյալը շուտով կնկատի ինձ, կսիրահարվի և մենք կապրենք ուրախ և երջանիկ՝ ինչպես որ հեքիաթներում է լինում:Սակայն հրաշք այդպես էլ չեղավ:Արսենն այդ-պես էլ մնաց իմ հավատարիմ ընկերը՝ համալսարանում սովորելու ամբողջ ընթացքում, բայց ես գիտեի, որ նա այլ հույսեր ուներ ինձ հետ կապված:
Իսկ ուսումն ավարտելու ժամանակ ես արդեն մեծացել էի և վերանայեցի այն, թե ինչն է ինձ համար առաջնա-հեր-թային:Ես փոխադարձությամբ պատասխանեցի Արսենի զգացմունքներին:Ես ավելի ուշադիր և հոգատար տղամարդ կյանքում չէի տեսել: Արսենն ամեն ինչի էր պատրաստ հանուն ինձ:
Նրա հետ հանգիստ էր, հարմար, քանի որ Արսենը տնակ յաց և հանդարտ երիտա սարդ է, իսկ ես էմոցիաներ և կիրք էի ուզում: Կես տարի անց տեղա վորվեցի աշխատանքի: Իմ անմիջական տնօրենի անունը Ալեքս էր: Ես զգում էի, որ նա ինձ ավելի շատ ուշադրո ւթյուն է դարձնում, քան մնա ցածին: Եվ ես հանձնվեցի: Ինքնամոռաց սիրահարվեցի:
Այդ պահից սկսած ես սկսեցի երկուսի հետ էլ հանդիպել: Արսենն ու Ալեքսը ոչինչ չգիտեն միմյանց գոյության մա-սին: Եվ իմ երկակի կյանքը տևում է արդեն գրեթե երեք տարի: Ես հասկանում եմ, որ ընտրություն կատարելու ժամանակն է: Արսենն անթերի և հավատարիմ ամուսին է, բայց ես նրա հետ ձանձրանում եմ:
Ալեքսն ընդհակառակը՝ ինձ լցնում է էներգիայով, բայց նա անուղղելի կնամոլ է: Վստահ չէմ, որ նրան կկարողա-նամ պահել կողքիս:Ես հոգնել եմ անվերջ ստերից և իրականությունը ջրի երես դուրս գալու վախից: Վախենում եմ սխալ ընտրություն կատարել, չէ որ երկրորդ շանս այլևս չեմ ունենա…
