Պատմությունը մի աղքատ տղայի մասին է, ով ինչ-որ ժամանակ հանդիպում էր մի հարուտի աղջկա հետ:
Եվ ահա մի օր, հավաքելով իր ողջ համարձակությունը, տղան ամուսնության առաջարկություն արեց իր սիրելիին, սակայն որքան մեծ էր նրա զարմանքը, երբ աղջիկը մերժեց նրան:
«Դու 1 ամսվա ընթացքում աշխատում ես այնքան, որքան ես ծախսում եմ 1 oրում: Ի՞նչ ես կարծում, ինչո՞վ և ինչպե՞ս ենք մենք ապրելու:
Ես երբեք չեմ կարող ապրել աղքատության մեջ: Գտիր ուրիշ մեկին, ով կլինի քո մակարդակին և ամունացիր նրա հետ». — ասել էր նրան աղջիկը: Բնականաբար այս նվաստացումը տղան այդպես էլ չկարողացավ մոռանալ:
Եվ ահա, 10 տարի անց նրանք կրկին անդիպեցին: Աղջիկը բնակաբար միանգամից ճանաչեց իր նախկին ընկեոջն ու սկսեց հարցեր տալ.
«Ինչպե՞ս ես, ինչո՞վ ես զբաղվում, իսկ ես ամուսնացել եմ մի շատ խելացի տամարդու հետ, պատկերացնում ես նա ամսական 15.000$ է վաստակում»
Նա չէր հսցրել ավարտել խոսքը, երբ նրանց մոտեցավ աղջկա ամուսինը : «Բարև Ձեզ պարոն տնօրեն, ինչպե՞ս եք»: Այս խոսքետը լսելուց հետո աղջիկը մի պահ գունատվեց, իսկ տղան առանց կաշկանդվելու պատասխանեց որ լավ է, և արագ հեռացավ:
Տղայի հեռանալուց հետո նրա հետևից հպարտ հայացքով նայող աղջկա ամուսինը շրջվեց կնոջն ու ասաց. «Նա է մեր տնօրենը որի մասին անընդհատ քեզ պատմել եմ՛, չնայած որ միայն նախորդ տարի նա մոտ 100.000.000$ է վաստակել, բայց միևնույն է շատ համեստ մարդ է:
Եվ զարմանալին այն է որ նա ամուսնացած չէ, ես լսել եմ , որ նա ժամանակին մի աղջկա է սիրել, ով նրան մերժել է: Մարդ որքան հիմար պետք է լինի նման տղամարդուն մերժելու համար:»
Նյութի աղբյուրը` http://loool.info/archives/10055
