Ես հիմա միայնակ եմ և անտարբեր ամեն ինչի նկատմամբ: Ուզում եմ մոռանալ անցյալս: Իսկ անցյալս շատ վատ է եղել: Մայրս սիրեկան ուներ` հիսուն տարեկանին մոտ ունևոր մի տղամարդ: Նրանք հանդիպում էին մեր տանը, երբ հայրս աշխատանքի էր գնում: Ինձ համար տհաճ ու նողկալի էր այդ տղամարդը: Մի օր էլ մայրս հորս ասաց, թե ինքն ուրիշին է սիրում և ուզում է բաժանվել: Հայրս շատ ծանր տարավ,հեռանալիս նույնիսկ արտաս-վում էր: Ես խղճում էի հորս: Իմանալով սիրեկանի թուլությունը կանանց հանդեպ,որոշեցի վրեժ լուծել և գայթա-կղել նրան:
Մի օր, մինչ նրա այցելությունը, մայրս խանութ գնաց` նրա համար մթերք գնելու: Երբ սիրեկանն եկավ, ասացի, թե մայրս ուշ կգա: Պետք է սպասել: Նա նստեց բազմոցին, իսկ ես միացրեցի մագնիտաֆոնը: Մոտենալով նրան, նստեցի ծնկներին: Զգացի, որ նրանրան դուր եկավ: Ինձ համար զզվելի էր նրա հետ համբուրվելը, սակայն հա-նուն հորս, գնացի այդ քայլին:
Մտածում էի, որ մայրս այդ տեսարանը տեսնելով սիրեկանին դուրս կշպրտի տանից:Ես անընդմեջ ձգձգում էի նրա հետ իմ համբուրվելը,որպեսզի մայրս ներս մտնելով,տեսնի այդ տեսարա-նը: Վերջապես, մայրս հայտնվեց: Մայրս մի պահ քարացավ դռների արանքում:Մոտենալով մեզ, այնպես ապտակեց դեմքիս, որ ես ցած գլորվեցի բազմոցի վրայից: Իսկ նրա սիրեկանը արագ դուրս եկավ սենյակից:
-Դուրս կորիր տանից, անառակ, -գոռում էր կատաղած մայրս:
Ես տանից հեռացա և մի քանի օր մնացի ընկերոջս տանը: Հետո հանդիպեցի հորս, ով արդեն գիտեր ինձ հետ կատարվածը: Խոստացավ տուն վարձել, որպեսզի միասին բնակվենք:Բայց ես հոգնել եմ այս ամենից, ուզում եմ հեռանալ, մոռանալ անցյալս ու ապրել նոր կյանքով:
