Ես աշխատում եմ երեխաների հոգեբուժարանում որպես հոգեբան․ Շատ բան եմ տեսել, բայց այս մեկը յուրա-հատուկ էր․․․
Ես աշխատում եմ դեռահասների և երեխաների հոգեբուժարանում՝ անմի ջապես երեխաների հետ: Ծնողների հետ հազվադեպ եմ հանդիպում:Մի օր իմ հիվանդը քնքուշ, ժպտերես աղջնակ էր: Ինձ հայտնեցին, որ երեխան այստեղ է հայտնվել, քանի որ հարձակվել է իր 3 տարեկան քրոջ վրա:
Ես կարողանում եմ կարդալ մարդկանց դեմքերը, հատկապես նրանց, ովքեր վտանգավոր են ընտանիքի և հան-րության համար: Բայց այս աղջիկն ուրիշ էր. նա այնքան հանգիստ էր, ամաչկոտ…Նա լիովին առողջ երեխա էր:
Սակայն ամեն ինչ պարզ դարձավ, երբ տեսա նրա մորը: Մայրն ամեն ինչի համար բարկանում էր երեխայի վրա: Անկեղծ եմ ասում, ԱՄԵՆ ԻՆՉԻ ՀԱՄԱՐ: Սխալ կան գնեց, սխալ քայլեց, սխալ վերցրեց պայուսակը: Ինչպե՞ս ե-րեխան կարող է նորմալ մնալ դրանից հետո:
Մի ժամանակ աշխատեցի երեխայի հետ, սակայն ընթաց քում ավելի սարսափելի բան իմացա. սոցաշխատողը պատմեց, որ փոքր երեխային նեղացրել և հարվածել է մայրը, իսկ մեղքը բարդել դստեր վրա…Երևի չեք զարմա-նա, երբ իմանաք, որ տեղափոխվելով տատիկի և պապիկի տուն՝ իմ «հիվանդը» ապաքինվեց: Հույս ունեմ, որ կրտսեր երե խային նույնպես կփրկեն նման մորից:
