Երբ հայրս իմացավ, որ հղի եմ, տնից դուրս արեց, սաղ բարեկամերը ինձնից երես թեքեցին․ Հեռանալուց, ասեցի, մի օր հետ եմ գալու ու սաղիդ պատասխանը տալու եմ․ Էդ օրը չուշացավ․․․Ես գնալու տեղ չունեի, լացում էի, հորս ոտքերն էի ընկել, որ տնից չհանի, բայց քացով խփեց գցեց դուրս: Սաղ գյուղը հավաքվել էր, ոչ մեկը ինձ չպաշտպանեց:
Դաժե մերս չփորձեց ինձ պաշտպաներ: Ես հավաքեցի ինձ, արցունքներս սրբեցի ու գնալուց առաջ ասեցի, որ մի օր հետ եմ գալու ու բոլորի պատասխանը տամ: Ես պարզապես հավատացել էի իմ դա վա ճան ընկերոջը, ով խոստացել էր ամուսնանալ իմ հետ: Բայց իմ անալով հղ իության մասին անհետացել էր:
Ես գնացի քաղաք:Մի քանի օր կայարանում եմ մնացել:Ծանոթացել էի կանաչի վաճառող մի տատիկի հետ,ինքը ինձ տարավ իրա տուն: Տեղավորվեցի աշխատանքի խանութում: Մի օր փողոցում մի դեպք եղավ, որից հետո կյանքս լրիվ փոխվեց: Փողոցում նկատեցի, որ մի տղամարդու գրպանից դրամապանակը ընկավ: Նա չէր նկատել, ձայն տվեցի: Շրջվեց ու վերցրեց: Հանեց ինձ փող տվեց չվերցրի:
Հրավիրեց սուրճ խմելու: Ծանոթացանք ու սկսեցինք շփվել: Ես պատմեցի իմ հղ իության մասին:Վեց ամիս անց ինձ առաջարկություն արեց: Իմ աղջկա համար էի հիանալի հայրա հիմա: Շատ չերակարացնեմ ու ասեմ, որ մի ամիս առաջ ինքը նշանակվեց մեր գյուղի գյու ղապետ: Ու մի շաբաթ առաջ մենք գնացինք մեր գյուղ:
Գյուղում ոչ մեկը չգիտեր, որ իմ ամուսինն ա: Հավաքվել էին, որ ընդունեն իրանց նոր գյուղապետին: Ես չէի շտապում մեքենայից իջնել: Ամուսինս ասեց, որ ժամանել ա կնոջ ու դստեր հետ: Ես իջա ու մենակ գյուղացիների հայացքը տեսնեիք: Երևի հիշեցին, թե ինձ ոնց վտ արեցին գյուղից:
