Երեխա չունենալու պատճառով սկեսուրս ստիպեց, որ ամուսինս բաժանվի ինձանից ու ուրիշի հետ ամուսնանա․Չգիտեի, որ տարիներ անց ամեն օր կօրհնեմ նրան դրա համար․․․Կարենի հետ ամուսնացած էի 4 տարի: Սկզբից էլ նրա մայրն ինձ չէր հավանել ու դա բաց ահայտ ի ցույց էր դնում: Սակայն նրա հակակրանքն իմ նկատմամբ ավելի մեծացավ, երբ ժամանակն անցնում էր, իսկ ես չէի կարողան ում երեխա ունենալ:
Գնացի բազմաթիվ բժ իշկների մոտ, բոլորն ասում էին, որ ես առ ողջ եմ ու կարող եմ երեխա ունենալ, սակայն ոչինչ չէր ստացվում:Բժ իշկներն ասում էին, որ պետք է հետազոտվի նաև ամուսինս, որ ավելի լիարժեք պատկեր լինի,գուցե խնդիրը նրա մոտ է, սակայն սկե սուրս թույլ չէր տալիս, որ ամուսինս գնա բժ իշկի:Նա միշտ բոլոր հարևանների ու բարեկամների մոտ ասում էր, որ խնդիրն իմ մեջ է, իսկ իր տղան լիարժեք առողջ է:
Նա անդադար ասում էր, որ ես զրկում եմ իր տղային երեխա ունենալու բերկրանքից, քանի որ չ բեր եմ: Մի օր էլ իմացա, որ տղայի համ ար նոր հարսնացու է գտել ու հրահանգել, որ տղան ինձ դուրս անի: Ամուսինս խե ղճ ու ենթարկվող էր ու մոր ասածներն անվերապահ կատարում էր: Նրանք ինձ չբերի անվան տակ ուղարկեցին հայրական տուն: 20 օր անց ամուսինս նշանվեց, հետո էլ ամուսնացավ:
Անցել են տարիներ, նրանք մինչև հիմա դեռ երեխա չունեն: Ամուսնուս երկրորդ կինն ինձ նման հնազանդ ու խելոք չէ: Նա ստիպողաբ ար ստուգման է տարել նախկին ամուսնուս ու պարզվել է, որ խնդիրը հենց նրա մոտ է. նա անպտ ուղ է ու երբեք չի կարող երեխա ուն ենալ:
Այդ ամենից հետո նախկին սկեսուրս դարձել է համավոր հարս՝ լեզուն կարճացել է,հարսն էլ ղեկավարում է ամբողջ ընտանիքն ու պա հանջներ ներկայացնում շարունակ: Բա ժանվելուց 3 տարի անց ես ևս ամուսնացա մի տղամարդու հետ, ով ուներ երկու աղջիկ, իսկ կինը հի վանդության պատճառով հեռացել էր կյանքից: Ես նրան զույգ տղա եմ պարգևել: Այսօր մենք ապրում ենք մեծ ու երջանիկ ընտ անիքում ու ես շնորհակալ եմ Աստծուն այն ամենի համար, ինչ ունեմ:
