Տղամարդը երկար փնտրտուքից հետո վերջապես կարողացավ գտնել իր սրտի տիրուհուն: Պարզվեց, որ կինը հրեուհի է: Երբ տղամարդը նրան ամուսնության առաջարկություն արեց, կինն ասաց. «Հիշիր, ես հրեա եմ»:
«Ինձ համար միևնույնն է, ես քեզ սիրում եմ»:
Առաջին ամիսը ապրում են ուրախ ու երջանիկ: Երկրորդ ամսում կինը սկսում է տրտնջալ. «Լսիր, ամուսին, այսպես չի կարող շարունակվել, եթե դու ուզում ես, որ ես ինչ որ բան անեմ, դու ինձ պետք է 100 դոլար տաս, ճաշ պատրաստելու, լվացք անելու, արդուկելու, մի խոսքով բոլոր գործերի համար դու ինձ պետք է 100 դոլար տաս, այլապես մենք կբաժանվենք»:
Ամուսինը ստիպված համաձայնում է և նրան տալիս է պահանջած գումարը:Մի օր ամուսինը շատ անտրամա-դիր գալիս է տուն և կնոջն ասում. «Կարող ես այլևս ոչինչ չանել, ես սնանկացել եմ և քեզ չեմ կարող գումար տալ»:
Այդ պահին կինը բացում է վարագույրը և ասում.
— Տեսնո՞ւմ ես այն կրպակը, դա լվացքի գումարով եմ գնել, դա իմն է, տեսնո՞ւմ ես փողոցի մյուս կողմում դեղա-տունը, դա նույնպես իմն է, դա գնել եմ, ճաշ եփելու փողով, տեսնում ես այն շինարարությունը, դա իմ նոր տունն է, որը կառուցվում է շուկա գնալու գումարով: Այնպես, որ մտածելու բան չունեմ, իսկ դու կարող ես աշխատան-քի անցնել կրպակում կամ դեղատանը և կկարողանաս վճարել: Մտածիր սիրելիս:
