Այս պատմությունը չափազանց պարզ է. կինն իմանում է, որ ամուսինը սիրուհի ունի և որոշում է պատժել նրան:
Ես կանխազգացում ունեի, որ ամուսինս ինձ ստում է, շատ էին «նշանները»: Նա անդադար գրում էր ինչ-որ մե-կի, ժպտում և ծիծաղում էր: Իսկ ինձ ասում էր, որ մոր հետ է խոսում: Երեկոյան ուշ էր վերադառնում, իսկ երբ զանգում էի նրա աշխատանքի վայրը, ասում էին, որ նա մի քանի ժամ առաջ է դուրս եկել:
Համբերությունս հատվեց այն ժամանակ, երբ նա <<գնաց կաթ գնելու>> երեկոյան 11-ին և վերադարձավ գիշե-րը ժամը 2-ին:Հիմա ես կարող եմ վստահեցնել,որ նման դեպքերում անհրաժեշտէ վարձել մասնավոր հետախույ-զի, նրանք ավելի լավ են կատարում գործը և հետո ամուսնալուծության ժամանակ ավելի շատ ապացույցներ են լինում:
Ես ամուսնուս ոչինչ չասացի և որոշեցի սպասել նրա ծննդյան օրվան, որը մի երկու ամիս հետո էր: Ես այդ ըն-թացքում պիտի լուծեի ապրուստիս հարցը: Իմ հարցին, թե ինչպես է նա պատրաստում նշել ծննդյան օրը, նա ասաց, որ ոչ ոքի չի հրավիրելու, ուղղակի աշխատավայրում սուրճ կխմեն:Իսկ հետո մի օր էլ դարակում հայտ-նաբերեցի շամպայն և երկու հատ բաժակ: Դրա համար էլ ես արեցի այն, ինչ իմ փախարեն կաներ ցանկացած ինքն իրեն հարգող կին:
Ես նրան ասացի, որ գործերով մեկնում եմ քաղաքից, բայց իրականում մնացի մեր ծանոթների տանը: Նրա ծննդյան օրը հրավիրեցի ամուսնուս ծնողներին, քրոջը, մի քանի ընկերների: Ես նրանց ասացի, որ ուզում եմ անակնկալ մատուցել, գնալ տուն մեծ տորթով և փուչիկներով:
Մենք հանդիպեցինք մեր շենքի մոտ՝ առավոտյան 8:30 և 8 հոգով բարձրացանք տուն: Ես նրանց զգուշացրեցի, որ որքան հնարավոր է լուռ մտնեն ներս:Ես բացեցի դուռն իմ բանալիով: Նրա մայրը պահել էր տորթը, մնացածն էլ փուչիկներ էին բռնած:
Բայց երբ բաղեցի դուռը, բոլորը զարմացան: Ամուսինս էլ զարմացավ: Նա պառկած էր, իսկ կողքին՝ սիրուհին էր: Նրա մայրը հատակին գցեց տորթը, քույրն ու հայրը սկսեցին գոռալ նրա վրա: Իսկ ամուսինս, նախկին ամու-սինս, արտասվում էր և ասում.»Այս ի՞նչ արեցի…», սիրուհին էլ փորձում էր հագնվել և անհետանալ:
Կարծում եմ, չարժե նշել, որ դա իմ ամբողջ կյանքում արած լավագույն նվերներից մեկն էր:
