Հանուն երիտասարդ սիրուհու, առանց հետ նայելու հեռացավ՝ մոռանալով համատեղ երջանիկ տարիների և նույնիսկ դստեր մա-սին, բայց․․․Կյանքը դաժան խաղ խաղաց նրա հետ
Արդեն երեք տարի է անցել, ինչ նա հեռացել է ընտանիքից:Առանց հետ նայելու հեռացավ՝ մոռանալով համատեղ երջանիկ տարի-ների և սիրելի դստեր մասին:Կինը ողբում էր, խնդրում ուշքի գալ, խոս տանում ներել ամեն ինչ, միայն թե մնա: Սակայն նա իրեն տխմար էգոիստի պես պ ահեց, լուռ փակեց դուռը հետ ևից և հեռա ցավ: Երևի իզուր չեն աս ում, որ սերը երեք տարի է ապրում:
Գնաց երիտասարդ աղջկա մոտ, ում հետ համացանցում էր ծանոթացել: Ամեն ինչ սկսել էր սոցցանցում նամակներ գրելուց, նա նույնիսկ չէր էլ մտածում լրջացնելու մասին:Նրանք սկսե ցին հան դիպել որպես ընկեր ներ, իսկ հետո այլևս չկարո ղացան զսպել զգացմունքները: Թվում էր, թե կյանքը երկրորդ անգամ է սկսել, ինքն արդեն 46 տարեկան էր:
Օրերը անցնում էին, նրանք չէին էլ պատկե րացնում, որ առաջ այլ կերպ է եղել: Նոր սերը սնո ւցում էր նրան, ուժ էր տալիս: Նա կարծես երիտասարդացել էր:Միայն թե երջանկությունը չի կարող հավետ տևել: Կրքին փոխարինելու եկավ կենցաղը, որը սկսեց տանել նոր ընտա նիքին դեպի ան դունդը: Այն նուրբ աղ ջիկը, ով երբեք չէր էլ վիճում նրա հետ, սկսեց ամեն մանրուքից բարկա-նալ, նա ինքն էլ զայրանում էր ի պատասխան դրան:
Անկողինն էլ, որտեղ առաջ կրքերի փոթորիկ էր, արդեն չէր պարգ ևում այն հաճույքը, որում նրանք սավառնում էին նախկինում: Նա սկսեց խմել, իսկ աղջիկը հագնվում, զարդարվում և դուրս էր գա լիս տանից: Շո ւտով սկսեց գիշերները չգալ տուն, հավանա-բար երիտասարդ լինելն էր դրա պատճառը:Ի՞նչ էր իրեն՝հիմարին պակասում հարազատ տանը: Ուներ ամեն ինչ՝ տուն, գեղեց-կուհի կին, խելացի դուստր: Ապրու մների մեջ էր, որ դուստրը ժամ անակի հետ կօտարանա, հոր կարիքն էլ չի ունենա:
Մի քանի օր կանգնում էր կնոջ շենքի մուտքի մոտ: Մի օր էլ մոտեցավ մի մեքենա և հանկարծ այդ նույն մեքենայի մեջ արագ նս-տեց նա…իր կինը…համբուրեց վարորդին: Նա քարացել էր տեղում…Այդ պահին նա հիշեց կնոջ արցունկոտ աչքերը, երբ իրեն խնդրում էր մնալ…հիմա նա ամեն ինչի պատրաստ էր, միայն թե վերադարձնի այդ օրը:
Իսկ այժմ նրանք փոխվել են տեղերով: Այդ միտքը խո ցեց իր սիրտը:Մի շաբ աթ անց որոշեց զանգել կնոջը: Գրեթե արտասվելով խնդրում էր ներել, խոստանում էր, որ երկար երազած որդուն կունենան, իսկ կինը ի պատասխան հարցրեց. «Վե՞րջ, ասացի՞ր ամեն ինչ» և բարձր ծիծաղեց:Կինն ուղղակի ասաց.
-Ես երբեք այսքան երջանիկ չեմ եղել: Չեմ պատրաս տվում որևիցե բան փոխել… Մնաս բարով:
Նա դստեր հետ հաշտ վելու փորձեր էլ արեց, բայց արդեն նա էլ չէր ուզում հետը կապ ունե նալ, նույնիսկ նվերներ չէր ընդունում հորից:Ահա այսպես պատժեց նրան ճակատագիրը: Սրան հաստատ արժանի էր:
