Հարազատ մայրս կարծում է, թե իրենից խլել եմ տատիս ժառանգությունը․ Ամեն օր զանգահարում է ինձ ու նոր պահա նջներ ներ-կայացնում․․․Չգիտեմ ինչպես վարվեմ։Ես տատիկիցս բնակարան ստացա, ավելի շուտ, ես դա գնել եմ նրանից: Նա ինձ նվիրատվու-թյուն արեց, և ես բանավոր խոստացա վճարել նրան բնակար անի ամբո ղջ գինը: Մենք պայմանա վորվեցինք, որ ես տաս տարում տարաժամկետ պետք է վճարեմ բնակարանի հա մար: Ամեն ամիս տատիկիս վճարում էի քսանե րկու հազար ռուբլի:
Թե ուր էին գնում այդ գումարները, ինձ չէր հետաքրքրում: Բացի այդ, ես նրան սննդով և դեղամիջոցներով ապահովվում էի: Այդ ժա-մանակ տատիկս հավաքում էր իր թոշակը և ծախսում իր հայեցողությամբ:Ես կարող էի նրան ոչինչ չվճարել, քանի որ համաձայնա-գիրը օրինականորեն հաստատ ված չէր:Այնուա մենայնիվ,իմ խիղճը թույլ չէր տա ինձ դա անել:Տատս եկամու տներով իր դստեր (մորս) համար թանկ նվերներ է գնել և քրոջս համար հարսանիք է կազմել:
Ես ապրում էի տատիկիս հետ: Ես կարելի է ասել նրա խնամա կալն էի հանդ իսանում: Իմ մայրն ու քույրը երբեք նրան չեն խնամել: Հեշտ չէ տարեց մարդկանց խնամել … Ես չհասցրեցի 5 տարվա գու մարը վճարել, քանի որ տատիկս մահացավ: Մայրս որ ոշեց, որ մնացած հինգ տարիների գումարը ես պետք է վճարեմ իրեն:Մայրիկը հատեց բոլոր թույլատրելի սահմանները: Մայրս կարող էր ինձ զանգել ինձ գիշերվա կեսին իր պահանջներով:
Երբ մայրս հասկացավ, որ ես զիջումների չեմ գնա, նա սկսեց պատմել իմ բոլոր ընկերներին և մեր հարազատներին, որ ես շահամոլ և վատ աղջիկ եմ և խարդախությունների միջոցով ստացա իմ տատիկիս բնակարանը: Քույրս ինձ չէր մեղադրում։Նա ասաց մայրի-կիս, որ ինքը սխալ է մտածում: Նա ասաց մայրիկիս, որ չթունավորի իմ կյանքը։ Բացի այդ, տատիկս իմ վճարած գումարների հաշ-վին մայրիկիս բնակարանի համար տեխնիկա էր գնել և բնակարանում վերանորոգում կատարել:
Երբ տատիկս հիվանդ էր, ես էի նրան խնամում և բուժման տանում, այլ ոչ թե մայրս և քույրս․․․Սկզբում այն փաստը, որ ես լիարժեք ժառանգորդ եմ, ոչ մեկին չէր անհանգստացնում: Հիմա բոլորը պահանջներ ունեն իմ հանդեպ: Մորս հեռավոր հարազատներն ու ըն-կերները սկսեցին ինձ անընդհատ զանգել: Նրանք առաջարկեցին վաճառել բնակարանը և գումարը բաժանել երեք մասի ՝ ինձ, մայ-րիկիս և քույրիկիս: Բայց ես մտադիր չեմ համաձայնել: Ես բնակարանի լիարժեք ժառանգ որդ եմ, ըստ իս: Ես հոգնել եմ նրանից, որ ինձ գող են անվանում: Բնակարանը վաճառելու հայտարարություն տվեցի:
Մայրս կարծում է, որ ես իրեն վաճառքից գումար կտամ: Նա նույնիսկ հասցրել են մեծ գումար վերցնել հարազատներից այդ հույսով: Ես չեմ պատրաստվում այդ գումարը ինչ-որ մեկի հետ կիսել: Ես պարզապես ուզում եմ տուն գնել մեկ այլ վայրում: Փոխեցի հեռախո-սահամարս, բայց մայրս շարունակում է անհանգստացնել ինձ: Ես ստիպված ժամանակավորապես տեղափոխվեցի այլ բնակարան, մինչ բրոկերը գնորդ կգտնի: Ես չեմ կիսելու վաճառքից ստացված գումարը, չնայած, որ երբեմն մեղավորության զգացում եմ ունե-նում․․․
Ինչպես կվարվեիք դուք իմ փոխարեն․․․
