Բարձրաստիճան ոստիկանները կրակել են 18-19-ամյա զինվորների ոտքերի տակ, որ չփախչեն. Մարտի 1

Տպագրվել է «Հայկական Ժամանակ» օրաթերթի՝ 2008 թվականի հունիսի 5-ի համարում

Երեկ Երեւանի քրեական դատարանը դատավոր Եվա Դարբինյանի նախագահությամբ հրապարակել է մարտի 1-ին «Ռոբերտո» խանութից գողություն կատարած երեք անձանց վերաբերյալ դատավճիռը: Այսպիսով, Արմեն Գրիգորյանը եւ Յուրիկ Ղուկասյանը դատապարտվել են երեքուկես տարվա ազատազրկման, նույնքան ազատազրկման է դատապարտվել նաեւ Հովհաննես Մնացականյանը, սակայն նրա նկատմամբ պատիժը պայմանական չի կիրառվել, եւ երեք տարի փորձաշրջան է սահմանվել:

Ինչպես հայտնի է, նախկինում մի քանի դատվածություն ունեցող այս երեք երիտասարդները Սերժ Սարգսյանի վստահված անձինք են եղել եւ Արտաշատից Երեւան են եկել, որովհետեւ իմացել են, որ մայրաքաղաքի կենտրոնում գողության ժամ է հայտարարված եղել: Այս գործով ապացուցվեցին ընդդիմության այն պնդումները, որ մարտի 1-ի զանգվածային անկարգություններ կազմակերպողները եւ խանութներ թալանողները հանրահավաքի մասնակիցների հետ կապ չեն ունեցել:

Ավելին, խանութներ ջարդողները եղել են իշխանության կամ, ավելի ճիշտ, Սերժ Սարգսյանի կողմնակիցները: Մինչեւ Սերժ Սարգսյանի վստահված անձինք դատարանում հպարտությամբ հայտարարում էին, որ իրենք հանրահավաքի մասնակից չեն, այլ Սերժի համար «աշխատած» տղերք են, ՀՀ գլխավոր դատախազության ավագ դատախազ Կորյուն Փիլոյանը, որը մարտի 1-ի գործերից մի քանիսով դատարանում հանդես է գալիս որպես մեղադրող, իշխանական թերթերից մեկին տված հարցազրույցում անդրադարձել էր մարտի 1-ի կողոպտիչների խնդրին եւ կրկին անգամ նրանց փորձել կապել հանրահավաքի մասնակիցների հետ: Իհարկե, նա դժվար թե կռահեր, որ իր հնարած կեղծիքը հենց ծնողի բերանում էլ պետք է մահանա: Ուստի Փիլոյանը եւ նրա ղեկավարները կարող են հենց այսօրվանից մտածել ընդդիմադիր գործիչների այն ակնարկների շուրջ, որ ոստիկանների եւ ոստիկանության զորքերի զինծառայողների ոտքերին կրակել են բարձրաստիճան ոստիկանները եւ զինվորականները:

Իսկ կրակել են, որպեսզի ոստիկանները եւ ներքին զորքերի 18-19 տարեկան զինվորները չփախչեն: Բացի այդ, ընդդիմությունն ակնարկել է նաեւ այն մասին, որ մարտի 1-ի երեկոյան Պարոնյան-Գրիգոր Լուսավորիչ փողոցների խաչմերուկի շենքերի կտուրներին դիպուկահարներ են եղել, որոնք ուղղակի նշանառությամբ կրակել են մարդկանց վրա: Փիլոյանին եւ նրա ղեկավարներին մնում է միայն փորձել գուշակել` արդյո՞ք այդ ակնարկները եւս առարկայական ապացույցներ ունեն, թե՞ ոչ, եւ որ ամենակարեւորն է, այդ ապացույցները ե՞րբ են հրապարակվելու:

Դատախազության պաշտոնյաներն իրենց փորձից պետք է գոնե իմանային, որ մարտի 1-ին տեղի ունեցած զանգվածային հանցագործությունները, որոնց ընթացքում զինված խմբավորումները զանգվածային հարձակվեցին խաղաղ բնակչության վրա, չես կարող հավերժ թաքցնել, եւ ճշմարտությունը մի օր ջրի երես է դուրս գալու: Ի դեպ, Կորյուն Փիլոյանը եւ քաղաքական գործերով դատարաններում որպես մեղադրող հանդես եկող մի շարք դատախազներ վերջին օրերին հետաքրքիր իրավիճակներում են հայտնվում: Կարծում ենք` հատկապես Փիլոյանին կարող է հայտնի լինել այն դեպքը, երբ քաղաքական գործերով մեղադրողներից մեկը նեղ շրջանակում ուտել խմելուց հետո գինովցած վիճակում սկսել է բողոքել, որ ինքն արդեն մի քանի ազատման դիմում է ներկայացրել ՀՀ գլխավոր դատախազին, սակայն վերջինս «սադիստաբար» դրանք չի մակագրում եւ ստիպում է, որ ինքը շարունակի «անշնորհակալ» գործը եւ քաղաքական գործերով դատարաններում հանդես գա որպես մեղադրող: Գուցե հենց Կորյուն Փիլոյա՞նն է այդ անկեղծ զրույցների հեղինակը:

Նյութի աղբյուրը՝ Armtimes.com

Եթե հավանեցիք այս գրառումը կիսվեք Ձեր ընկերների հետ.
GOOD LOOKING NEWS