Դռան բանալիները փնտրելիս կնոջս գրպանից մի գրություն հանեցի․․․»Կանաչ աշխարհ» ռեստորան վաղը ժամը 11:00-ին, ծառայո-ղական մուտք
-Աննա, որտե՞ղ է քո բանալին, ես իմ աշխատավայրում եմ մոռացել:
-Սերգեյ, նայիր բաճկոնիս գրպանում: Ես հիմա կգամ,-ասաց կինը և վա զեց հայելու մոտ՝ դիմահար դարումն ավարտին հասցնելու:
Սերգեյը կնոջ գրպանից հանեց բանա լիները և դրանց հետ մեկտեղ մեջ տեղից ծա լած մի թուղթ ընկավ: Նա բա ցեց թուղթը, մեջը գրված էր.«Ռեստորան «Կանաչ աշխարհ» վաղը՝ 11:00, ծառայողական մուտք»:Ամուսինը ևս մեկ անգամ կարդաց գրվածը և դրեց նույն տեղը: Աննան արդեն պատրաստ էր:Ամուսինը ոտքից գլուխ նայեց կնոջը: Նա այնքան գեղեցիկ էր: Նրանք արդեն 10 տա-րի միասին էին, և բոլորը զարմանում էին, թե ինչպես կարելի է առանց երեխաների այդքան երկար ժամանակ միաին մնալ:
-Աննա, վաղը պլաններ ունե՞ս: Արի կինո գնանք,-ասաց ամուսինը՝ կասկածները ցրելու համար:
-ես…վաղը…մմմմմմ…ընկերուհուս…հա, հա ընկերո ւհուս խոստ ացել եմ հյուր գնալ: Ներիր, վաղը չեմ կարող:
Սերգեյը չէր ուզում հավատալ, որ կինն իրեն ստո ւմ է,որ նրա կյանքում կարող է ուրիշ տղա մարդ լինել, բայց որոշեց սպասել:Այդ օրը ընկերների տանը Սերգեյը չէր կարո ղանում ուրիշ բանի մասին մտածել: Նա խնդրեց կնոջը շուտ գնալ տուն՝ ասելով, որ իրեն լավ չի զգում:Առավոտյան ամուսինը հայտնաբերեց, որ Աննա արդեն հագնվել է և պատրաստվում է դուրս գալ տնից:
-Ու՞ր ես գնում այսքան շուտ:
-Վայ, արդեն արթնա ցել ես: Պիտի գնամ, նախաճաշդ սե ղանին է,-ասաց կինն ու արագ դուրս եկավ:
Ամուսինը հենց նույն պահին վեր կացավ, լվացվեց և գնաց նամակո ւմ նշված հասցեով:
Ռեստորանի մոտ նկատեց կնոջ մեքենան: Հավաքելով մտքերը՝ Սերգեյը շունչ քաշեց և գնաց մուտքի ուղղությամբ: Հենց հասավ անկյունի մոտ, մի խումբ մարդիկ դիմավորեցին նրան.
-Շնորհավոր, շնորհավոր…
Ծափերի աղմուկը և նրա առջև կանգնած Աննան լիովին մոլորեցրեցին նրան:
-Ի՞նչ է կատարվում, ոչինչ չեմ հասկանում…իսկ այն նամակը:
-Ես հատուկ էի դրել նամակը, իսկ բանալիդ թաքցրել, որ հաստատ ստացվի որոշածս: Ներիր: Բայց դու մոռացել էիր, որ այսօր մեր ամուսնության 10 տարին է և ընկերությունում քո աշխատանքի 15 տարին, իսկ ուրիշ կերպ քեզ չէի կարողանա այստեղ բերել, դրա համար էլ կազմակերպեցի այս ամնեը:
Սերգեյն ամեն ինչ հասկացավ և ամուր գրկեց կնոջը:
-Շնորհակալ եմ, բոլորիդ շնորհակալ եմ:
Մի շտապեք հետևություններ անել, եթե դեռ չգիտեք իրականությունը: Իսկ եթե սիրում եք, վստահեք:
