Երիտասարդ տղան աշխատանքի ընդունման հարցազրույցին ներկայացավ մրոտ ձեռքերով․ Տնօրենը տեսնելով նրան իսկույն աշխատանքի ընդունեց․․․
Այս պատմությունը ստիպում է վերականգնել մարդկանց հանդեպ հավատը…Ավտոմեխանիկը երկար ժամանակ չէր կարողանում աշխատանք գտնել:Վեր ջապես հայտարարո ւթյուն տեսավ, որտեղ նշված էր, որ աշխատող են փնտրում: Այդ աշխա տանքն իրեն շատ հարմար էր: Նա իր ռեզյումեն ուղարկեց և հարցազրույցին մասնակցելու հրավեր ստացավ:
Հարցազրույցից առաջ՝ գիշերը, նա չէր կարո ղանում քնել: Շատ անհանգիստ էր: Առավոտյան հագավ պիջակը, սանրվեց և օծանելիք ցանեց: Նա չէր ուզում ուշանալ, դրա համար էլ տնից 1.5 ժամ շուտ դուրս եկավ:Երբ կան-գառ հասավ, մի տարեց մարդու նկատեց, ում մեքենան փչացել էր: Ծերունին անհույս փորձում էր աշխատեցնել մեքենան: Ավտոմեխանիկը՝ խղճալով նրան, իր օգնությունն առաջարկեց: Մի ժամից մեքենան սարքին էր, բայց տղամարդը ամբողջովին կեղտոտվել էր:
Շնորհակալ վարորդը հար ցրեց, ար դյոք ինքը կարող է ինչ-որ կերպ շնորհակա լություն հայտնել: Ինչին էլ տղա-մարդը պատաս խանեց, որ ի սրտե է օգնել, նաև կիսվեց, որ հարցազրո ւյցի է գնում, բայց հիմա կեղ տոտվել է, բացի այդ էլ արդեն ուշացել է: Բայց վարորդը համոզեց նրան, որ միևնույնն է, պետք է գնալ հարցազրույցին…Վերջապես տղա մարդը համաձայնեց:
Միջանցքում շատ երիտասարդներ կային՝ գեղեցիկ հագնված: Մեխանիկը հասկանում էր, որ աշխատանք ստա-նալու իր շանսերը շատ ցածր են: Նա բավական մեծ էր, քիչ փորձ ուներ, բացի այդ էլ ձեռքերը կեղ տոտ էին: Մի-ակ մխիթարանքն այն էր, որ տնօրենը նույնպես ուշացել է:Երբ գործա տուն վերջ ապես տեղ հասավ, սկսեց հա-վակնորդն երին հերթով կանչել ներս: Բոլորը տխուր դեմքով էին դուրս գալիս:
Մեխա նիկն արդեն պատրաս տվում էր գնալ տուն, երբ քարտո ւղարուհին նրա անունը հնչե ցրեց: Նա մտավ ներս: Սեղանի մոտ նստած էր այն տարեց մարդը, ում մեքենան ինքն առավոտյան սարքել էր: Այժմ նրա հագին գեղեցիկ թանկարժեք կոստյում էր:«Ցավում եմ, որ ձեզ երկար սպասեցրեցի:
Կարծում եմ, այս տարվա լավագույն որոշումներիցս մեկն ընդունեցի, երբ տեսա ձեզ գրասենյակում: Ես ուղղա-կի հասկացա,որ դուք կլինեք այն աշխատակիցը, ով արժանի է վստահության, իսկ դա ինձ համար ամենակարև-որն է»,- ասաց նա:
