Ժամանակին գթասրտություն ցուցաբերեցի ու ծղճացի սկեսուրիս․ Այժմ շնորհակալության փոխարեն կանգնած եմ ամուսնալուծության շեմին․․․

Ժամանակին գթասրտություն ցուցաբերեցի ու ծղճացի սկեսուրիս․ Այժմ շնորհակալության փոխարեն կանգնած եմ ամուսնալուծութ-
յան շեմին․․․Նախկինում ես և սկեսուրս ապրում էինք տարբեր քաղաքներում և տարին մի քանի անգամ էինք միմյանց տեսնում, ար-
ձակուրդների և ծննդյան տոների ժամա նակ:Ես միշտ լավ եմ վերաբ երվել նրան. Մեր հազվագյուտ հանդիպո ւմների ժամանակ նա
կարծես հաճելի, խելամիտ և շատ բարեսիրտ էր:

Հետևաբար, տարիքի հետ կապված խնդիրների հայտ նվելուց հետո նա չվարանեց առա ջարկել տեղափոխվել մեզ մոտ: Այդ ժամա-
նակ մենք կառուցել էինք մեծ ամառանց, իսկ մեծ որդիս մեկնել էր Գերմանիա պրակտիկայի:Սիրելի և թվացյալ խելացի ծեր կինը
պարզվեց, որ հմուտ մանիպուլյատոր է:

Առաջին զանգերը․

«Մոր» գալուց մոտ երկու ամիս անց, նկատելի դարձավ, որ ամուսինս փոխվել է: Նա սկսեց սխալներ գտնել մանրուքների մեջ, քննա-
դատել պատրաստած ուտեստներս, նախատել ավելորդ ծախսերի համար:Նա ասում էր, որ ես վատ տնային տնտեսուհի եմ,որ անա-
ռողջ մթերքներ եմ գնում, և, որ չեմ հետևում տան մաքրությանը:Չնայած նախ կինում դա այդպես չէր: Այնուհետև ամո ւսինս սկսեց
հրաժարվել տնային աշխատանք ներից՝ ասելով, որ դա տղամարդու գործ չէ: Եվ որ քան ավելի շատ ժամանակ էր անցնում, այնքան
ավելի կատեգորիկ ու անկաշկանդ էր նա դառնում էր:

Անսպասելի հայտնագործություն․

Մի անգամ ես ակամայից լսեցի ամուսնուս և մոր զրույցը: Եվ ես հասկացա նման կտր ուկ փոփոխ ությունների պատճառը. Զրույցի
ընթացքում սկեսուրս անողոք քննադատում էր ինձ:Նա թվարկեց բոլոր հասկանալի և անհասկանալի թերությունները, ասաց, որ ես
նստած եմ նրա գլխին և, իհարկե, ցավում էր «իր հիմար տղայի» համար: Այդ երեկո աչքերս բացվեցին, բայց, ցավոք, ուշ էր:

Ինչպես հրաբուխի վրա․

Իրավիճակը օրեցօր սրվում էր: Ամուսինս հրաժարվեց իմ պատրաստած ուտեստներից, և հիմա սկեսուրս էր աշխատում խոհանո-
ցում: Բոլոր ազատ օրերին ամուսինս աշխատում էր որպես մոր անձնական վարորդ. Նրան տանում էր կլինիկա, խանութներ և շու-
կա:Ավելորդ է ասել, որ մորն էր վստահված նաև մեր ընտանիքի բյուջեի կառավարումը:

Ես փորձում էի իրավիճակը հնարավորին չափ շտկել, բայց բոլոր փորձերը սկանդալի էին վերածվում. Սկեսուրս բռնում էր սիրտը և
դեղ խմում, իսկ ամուսինս սկսում էր բղավել և ընդհանրապես չէր լսում ինձ:

Վերջն անխուսափելի է․

Հիմա ես ապրում եմ մեր փոքրիկ քաղա քային բնակարանում և պատր աստվում եմ ամուս նալուծվել: Երկու տարի անց ես և ամու-
սինս ամբողջովին անծանոթ ենք դարձել, քսան տարվա երջանիկ ընտանեկան կյանքը հատվեց մեկ ակնթարթում: Հետևաբար, ես
ուզում եմ նախազգուշացնել բոլորին. Մի կրկնեք իմ սխալները: Թույլ մի տվեք սկեսրոջն ապրել Ձեզ հետ միասին, հեռավո րություն
պահեք նրանից:

Որքան հեռու, այնքան լավ: Այդպես չէ՜․․․

Եթե հավանեցիք այս գրառումը կիսվեք Ձեր ընկերների հետ.
GOOD LOOKING NEWS